Tenreks nie chcą angażować się w naukę
Ponad dwa lata temu 20 TENREC przybyło do laboratorium badawczego Princeton University. Tencts żyją tylko na Madagaskaru, skąd zostali zabrani przez dr Edwin Gawland. Istnieje kilka gatunków tych zwierząt. Tencts studiował w Princeton, żyją w dużych grupach w lasach Madagaskaru, żywią się robakami i owadami, które są poszukiwane w nocy, grzebając w liściach długimi kagańcami.
Naukowcy byli zainteresowani zdolnością Tenrecs do „skrzypienia” - do wydawania dźwięków o wysokiej częstotliwości za pomocą igieł znajdujących się na plecach. Niektórzy naukowcy uważają, że sami dźwięki pomagają pozostać w ciemności, bez zapewniania możliwości wrogów, którzy nie są obdarzone subtelnym słuchem, aby określić lokalizację tenrerów.
Inni sugerują, że tenrecty używają dźwięków o wysokiej częstotliwości jako sonar, aby uniknąć przeszkód - dźwięki te są od nich odzwierciedlone.
Rozmiar tenre to nieco mniejszy szczur. Jest czarny -i -biały, jego ciało jest pokryte włosami, gdzie zarostem, gdzie igły. Jeśli będzie się zaskoczył, szybko i nieoczekiwanie podniesie swoje igły. Wtedy trudno jest trzymać to w jego rękach.
Z tyłu Tenreka, w długiej wełnie i igłach, jest tuzin krótszych, takich jak pniaki, igły, których kontakty są ze sobą kontaktowe i tworzą dźwięki o częstotliwości fluktuacji od 25 do 40 tysięcy herz. A ponieważ ludzkie ucho postrzega dźwięki nie więcej niż 15-20 tysięcy herz, nie otrzymamy usłyszenia skrzypiący.
Po zmierzaniu częstotliwości oscylacji naukowcy postanowili ustalić, czy same zwierzęta słyszą te dźwięki, które wytwarzają. W tym celu zastosowano technikę opracowaną w Princeton i testowana na różnych zwierzętach. Po umieszczeniu elektrod do punktu ucha wewnętrznego, gdzie wibracje dźwiękowe są przekształcane w sygnały elektryczne, naukowcy byli w stanie „złapać” dźwięk przechodzący do mózgu zwierzęcia. Stwierdzono, że tenRects mogą naprawdę dostrzegać wahania o wysokiej częstotliwości. Ale niezależnie od tego, czy mają jakiś „kod”, czy „język” do komunikacji, pozostały niejasne z wielu powodów. Eksperymentatorzy byli nawiedzani przez niepowodzenia.
Początkowo, w wyniku awarii ogrzewania, trzy tropikalne zwierzęta zmarły na zimno. Potem wybuchło nowe nieszczęście: wybuchła niekontrolowana walka. Najwyraźniej jeden z zmarłych był przywódcą grupy, a nastąpiło ustanowienie nowej hierarchii. Kiedy świat został przywrócony, zostało tylko pięć zwierząt. Ponieważ naukowcy nie mieli doświadczenia z TenResami, a ponadto ich anatomia nie jest dobrze znana, eksperymenty na temat wprowadzenia elektrod kosztują cztery kolejne życie. A potem trwało już badanie odczuć słuchowych jednego Tenreka.
Naukowcy Princeton nie zachowali przyjemnych wspomnień o pracy z tymi zwierzętami. Toczyny są bardzo pobudliwe. Obfita wełna i ostre igły sprawiły, że wszystkie manipulacje są bardzo trudne. A wszystko to jest niezwykle nieprzyjemny zapach, który rozróżniają. Wydał wiele kłopotów z jedzeniem. Okazało się, że jedynym pokarmem, na które zgadzają się na niewolę, są żywe robaki deszczowe. Lokalne zasoby zostały wkrótce wyczerpane. Przybycie transportu lotniczego z żywnością dla Tenrecs oraz tylko klęskość żywiołowa i wojna „cywilna” między Tenrek, tak godna ubolewania, uratowało naukowców przed dużymi wydatkami i lokalną liczbę robaków z całkowitego zniszczenia.
Tenrec nie mają możliwości pomagania eksperymentatorom w ich pracy. Zwykle, aby sprawdzić, czy zwierzę słyszy jakikolwiek dźwięk, rozwija pewne reakcje na ten dźwięk. Toczyni, jak szybko odkryto, całkowicie ignorują sytuacje eksperymentalne.
Próbowali je wyszkolić, aby uniknąć słabego ciosu elektrycznego. Gołębie, koty, myszy i wiele innych zwierząt łatwo radzą sobie z tym zadaniem. Ale teRects nie wykazywały absolutnie żadnej tendencji do nauki.
