Flower deeds incarville: lądowanie i opieka
Zadowolony
Incarvilleia tworzy roślinę - roślinę, która spektakularnie kwitnie w lecie i wygląda szczególnie korzystnie w sadzeniach grupowych na klimatach, w mixborders i alpinera na skalistym tle, a także wzdłuż ścieżek ogrodowych. W projekcie krajobrazu ten piękny kwiat zyskuje na popularności każdego roku, ponieważ doskonale uzupełnia każdą kompozycję, umożliwiając tworzenie kwiatowych arcydzieł. Chociaż wielu ogrodników niezbędnie uważa to za dość kapryśne, z odpowiednim lądowaniem i właściwą opieką nad Incarville stanie się prawdziwą dekoracją ogrodu. Piękne bukiety składają się również z kwiatów, ale szybko tracą świeżość.
Garden Glorxinia--otrzymałem taką nazwę wcielenia z powodu zewnętrznego podobieństwa delikatnych pąków.
Opis
Incarvillea (Incarvillea) to rodzaj rodziny Bignonius, nazwany ku pamięci francuskiego botanika i misjonarza - Pierre de Incarnoli, który zebrał wspaniałą kolekcję przedstawicieli Flory Chin. Rodzaj obejmuje jedno-, dwu- i wieloletnie rośliny zielne, które w warunkach naturalnych rosną w Azji Środkowej i Wschodniej. Spośród 16 gatunków tylko 3-4 są popularne wśród rosyjskich ogrodników, z których jednym jest wcielenie o dużych kwiatach.
Jest to średniej wielkości bylin, którego wysokość wynosi do 60-100 cm. Ojczyzna rośliny południowo-zachodnie Chiny. W Europie, ponieważ kultura ogrodowa rosła od końca XIX wieku, aw Rosji - nie więcej niż pół wieku. Kwiatostan przypominający wierzchołek składa się z 3-4 pąków. Chociaż z dużą ostrożnością w jednym kwiatostanie może być tuzin jasnych kolorów. Bellous kwiaty składają się z 5 płatków wygiętych na zewnątrz, połączonych w rurkę. Są dość duże, o średnicy do 6 cm. Płatki są pomalowane na wszystkie odcienie różu od delikatnych do nasyconych tonów. Rdzeń - żółty. Okres kwitnienia rozpoczyna się w drugiej połowie czerwca i trwa 4–6 tygodni.
Ciemnozielone, złożone liście, których długość wynosi 20-30 cm, z krawędzią drobnoziarnistej i aksamitną powierzchnią są zbierane w bujnym gniazdku podstawowym. System korzeniowy jest guzowatym zagęszczonym, mięsistym i wrzecionowym kłącza o długości 15-20 cm, wizualnie podobnym do korzeniowych upraw marchwi. Płód to pudełko z dużymi, owłosionymi, lekko spłaszczonymi nasionami, dojrzewa w sierpniu - września. Na zimę część naziemna umiera, aw wiosennych kwiatach znów są „narodzone” z pomyślnie zakrywach zimowych.
Reprodukcja
Piękno azjatyckie mogą być propagowane przez nasiona i bulwy (w marcu), sadzonki liści lub łodygi (w środku lata) i niektóre gatunki - dzielące kłącze (wiosna lub wczesna jesień).
Zdrowy arkusz z 3-4-centymetrową częścią łodygi jest odcięta od kwiatu dorosłego. Plasterki są przetwarzane przez stymulant formacji korzeni (Kornevin, heterouksyna), zakorzenione w piasku i przechowywane w szklarni. Po 2-3 tygodniach pierwsze korzenie pojawiają się na sadzonkach, aw roku rozeta liści powstanie i można zaobserwować kwitnienie.
Podczas dzielenia kłącza konieczne jest, aby nerka była wymagana na części korzeniowej oddzielona częścią korzeniową. Szyja podziału znajduje się 3-5 cm pod powierzchnią. Warunkiem wstępnym jest stabilna temperatura powietrza (nie niższa niż 18 ° C). Podział odbywa się nie więcej niż raz na 3-5 lat.
Uważa się, że najczęstsza i produktywna metoda propagacji. Sadzonki są uprawiane z nasion lub są sadzone bezpośrednio na otwartym terenie. Uprawiane rośliny są bardziej odporne na niekorzystne warunki pogodowe, ale pąki pojawiają się dopiero w drugim roku po wysiewaniu. Wady propagacji nasion obejmują również niskie przeżycie sadzonek po przeszczepieniu. Aby zapobiec utratę i samosev, lepiej jest zbierać nasiona z wyprzedzeniem i wyschnąć w ciemnym, suchym miejscu. Ich kiełkowanie utrzymuje się 3-4 lata.
Kupując materiał do sadzenia w specjalistycznych sklepach, zwróć uwagę na datę ważności w torbach z nasionami i wybierz tylko zdrowe bulwy bez wad i oznak chorób.
Rosnące z nasion
Pomimo faktu, że kiełkowanie materiału siewu jest dość wysokie 60-70%, zanim siew nasiona, szczególnie zebrane same, zaleca się stratyfikację. Są umieszczane w zamkniętym opakowaniu i przechowywane przez całą zimę w niskiej temperaturze, na przykład w odcinku warzyw lodówki. W wyniku naśladowania naturalnych warunków zimowych wzrasta kiełkowanie, a kiełkowanie nasion przyspiesza. Materiał przed siewem może być również leczony w słabym, jasnoróżowym roztworze permangananu potasu.
Nasiona sadzonek są zasiane w marcu. Można go uprawiać na kilka sposobów. Nasiona są ułożone na mokrym porowatym materiale (możesz wziąć regularną gąbkę do pianki na potrawy). Pokrywają drugą wilgotną gąbkę na górze i owinięta plastikową torbą do kiełkowania. Kiełki, które powinny pojawiać się przez 5-14 dni, są sadzone w doniczkach z ziemią. Podłoże jest odpowiednie dla roślin uniwersalnych lub dekoracyjnych. Gleba można przygotować niezależnie od mieszanki liściastej ziemi z dodaniem torfu i piasku. Gleba musi być sterylizowana w piekarniku lub w kuchence mikrofalowej, a następnie leczyć preparatami grzybobójczymi (fundazol, fitosporyna itp.), która zapewni ochronę przed chorobami grzybowymi. Garnki są umieszczane w dobrze rozmieszczonym miejscu, podlewane i pokryte filmem.
Zgodnie z inną techniką nasiona są natychmiast wysiewane do pojemników z drenażem i przygotowanym podłożem lub w szklarni ulicznych. Posypują cienką warstwą (nie więcej niż 5 mm) Ziemi lub Piasku z góry i pokryte polietylenem. Mini -fuele są okresowo wentylowane, kondensat jest usuwany, gleba jest podlewana, ponieważ jest to co najmniej konieczne. Uszczelki w optymalnej temperaturze 18-20 ° C pojawiają się po około 5-7 dniach, a w 15 ° C tylko po 10-14 dniach.
Sadzonki są zawarte w dobrze rozmieszczonym miejscu w temperaturze pokojowej. Kiedy pojawiają się te liście, nurkowanie odbywa się w poszczególnych pojemnikach, co najmniej 15 cm głębokości, z żyzną ziemią i dodaniem torfu, piasku. Podlewane, gdy górna warstwa gleby jest suszona, a jeśli to konieczne, są one wiercone fitolampami.
Raczej odporne na suszę wcielenie nie toleruje stagnacji wody, więc obowiązkowe warunki lądowania są dobrym drenażem.
Wybór miejsca do lądowania
Lepiej jest zrobić wcielenie do sadzenia na wysokim lub na wzgórzu, aby wykluczyć prawdopodobieństwo stagnacji i powodzi podczas topnienia śniegu. Układ ten znacznie zwiększa ryzyko korzystnego przeniesienia zimowania. Gleba do lekkiego, piaszczysty piasek o dobrych właściwościach drenażu. Drenaż jest wykonany z rozszerzonej gliny, kruszonego kamienia, dużego piasku. Przed sadzeniem w glebie wskazane jest wykonanie kompostu. Miejsce powinno być chronione przed wiatrem i dość oświetlone, ponieważ kwiat jest fotofilny, chociaż dozwolony jest lekki częściowy odcień. W zacienionym obszarze kwitnienie będzie późne i mniej piękne.
Bagaż
Nasiona są sadzone natychmiast na otwartym podłożu pod koniec kwietnia-czerwca, w zależności od warunków klimatycznych, gdy powietrze się rozgrzeje, a temperatura nie spadnie poniżej 15-18 ° C. Głębokość lądowania wynosi 0,5 - 1 cm. W warunkach ulicznych kiełki powinny kiełkować po 2 tygodniach.
Sadzonki są sadzone dopiero po zagrożeniu powrotu wiosennych mrozów. Młode kwiaty są dość delikatne, więc sadzą na miejscu przez przeładunek z kawałkiem ziemi. Szyja powinna znajdować się poniżej poziomu gleby (3-5 cm). Rośliny są podlewane i zacienione. Po sadzeniu Ziemia wokół ściółki krzaków. W większości przypadków młode kwiaty początkowo „zachorują” i wymagają codziennego, ale umiarkowanego podlewania.
Cechy opieki
Po wylądowaniu na otwartym terenie, dalsza opieka nad incarpili robi: obejmuje:
- umiarkowane podlewanie;
- nawóz;
- chwast z chwastów;
- regularne poluzowanie nasycenia gleby tlenem;
- Ściółkowanie gleby w celu regulacji odparowania wilgoci.
Podlewanie
W okresie wzrostu i rozwoju kwiatu wymaga regularnego nawadniania, aby szypułki rosły do maksymalnego możliwego rozmiaru. Ale podlewanie gleby jest wyjątkowo niepożądane, ponadto stała wilgoć i cień dla rośliny są destrukcyjne. W pochmurne dni nie można go podlewać, ale w czystości - jest zalecane umiarkowane, ale dobrze podlewanie, tak aby woda dotarła do systemu korzeniowego.
Nawozy
Przeprowadzane jest karmienie złożonym nawozem mineralnym:
- 1. czas na wiosnę w okresie zwiększania zieleni;
- 2. w lecie podczas pojawienia się pierwszych pąków.
Wystarczy zapłodnić organiczne 1 czas na sezon. Karmią kwiat bardzo umiarkowanie. Na przykład nawozy mineralne, chociaż zwiększają liczebność kwitnienia, ale jednocześnie obniżają odporność na mróz.
Przenosić
Z zgrabnym przeszczepem w nowym miejscu, roślina stosunkowo szybko bierze się. Najlepiej to zrobić pod koniec lata. Ziemia jest wykopana na miejscu przyszłego lądowania. Fossa lądowa jest wykonana z głębokości 40-50 cm. Gruba warstwa drenażu, kompost jest układany na dnie i w razie potrzeby stosuje się nawozy. Odległość między roślinami powinna wynosić co najmniej 20-25 cm. Szyja korzeniowa jest zakopana w glebie o 2-3 cm. W jednym miejscu, szczególnie w południowych regionach Incarvarville, powodując wzrost przez 5 lat lub dłużej. W regionach o silniejszym klimacie jest często uprawiany jako coroczny.
Na środkowej linii, z dobrym schronieniem, incarpille z powodzeniem zimą na otwartym terenie.
Zimowanie
Należy pamiętać, że rośliny nie tolerują mrozu. I chociaż rodzaj czynu jest uważany za jeden z najbardziej zimowych hardy w porównaniu z innymi przedstawicielami rodzaju Incarville, doświadczeni hodowcy kwiatów zalecają, aby na zimę konieczne było wytwarzanie schronisk z materiałem organicznym (torf, upadły igły, chipsy z drewna ). Daje to dobry efekt, aby chronić korzenie za pomocą plastikowego lub szklanego słoika z dalszymi liśćmi. Chociaż roślina może zamarznąć w bez śnieżnych zimach, ale jeśli co najmniej 1/3 korzenia pozostaje opłacalny, kwiat zwykle szybko przywraca. Wiosną schronienie ochronne musi zostać usunięte natychmiast po rozmrożeniu Ziemi, w przeciwnym razie układ korzeniowy może się zginać.
Możliwe jest również zimowe przechowywanie korzeni, starannie wykopane jesienią, w suchym podłożu (trocin, piasek itp.) W temperaturze 3-8 ° C (lodówka, piwnica). Wraz z nadejściem wiosny bulwy można sadzić w kubkach torfowych, aw maja jest przeszczepiana na otwartą ziemię, aby roślina kwitła jak najwcześniej.
Często gloxinia ogrodowa jest uprawiana jako roślina wewnętrzna. Latem kwiat kwiatowy jest trzymany na balkonie lub umieszczany w ogrodzie, aby stworzyć piękne akcenty kolorów, a zimą całkiem chłodne warunki (7-10 ° C) i zapewniane są rzadkie podlewanie.
Choroby i szkodniki
Od owadów kwiat miłość po mszyce, pudrowy robak, roztocza pająka. Najczęściej na takie choroby grzybicze wpływają Incarnillia:
- Poszukiwany pleśń, objawiony białawym szarerem, który ostatecznie ciemnieje i staje się czerwonawo-brązowymi plamami na talerzach liściowych, które są zdeformowane i umierają;
- Gray zgnilizny - pojawienie się puszystej dymnej płytki, szczególnie na młodych liściach i pąkach, które tracą swoją elastyczność i zanika;
- Czarne plamienie - ciemne, prawie czarne plamy na liściach z późniejszym umieraniem.
Aby zapobiec Ziemi, musisz regularnie usunąć się, a wokół krzaka możesz go posypać popiołem. Przy pierwszych oznakach choroby konieczne jest przecięcie uszkodzonych części roślin, a także przeprowadzić leczenie specjalnymi lekami.
https: // youtu.BE/HPMFV50MUFK
