Sadzenie paproci w ogrodzie i opieka nad nim
Zadowolony
Fern to spektakularna wieloletnia roślina, która przyciąga szmaragdowe otwarte zioła. Mieszkaniec lasu doskonale czuje się w ogrodzie, na osobistych terytoriach i gospodarce ogrodowej i parkowej, stając się prawdziwą dekoracją zacienionych zakątków i działek w pobliżu zbiorników. Bezprecyzyjność, odporność na zimę, proste lądowanie i opieka sprawiły, że ta niesamowita roślina faworytów wielu ogrodników.
Dzięki wymarłej paprocie z drewna na Ziemi powstały złoża kamiennego węgla, który dziś jest szeroko stosowany przez osobę jako paliwo i surowce chemiczne.
Opis biologiczny
Paporotnikovye ponad 400 milionów lat temu w dużej mierze wpłynęło na pojawienie się Ziemi. Warunki wówczas podgrzewacze i wysokiej wilgotności, optymalnie odpowiednie dla gigantycznego płoci paproci. Dziś jest to największa grupa roślin zarodników, która obejmuje 300 rodzajów i ponad 10 tysięcy. gatunek. Przedstawiciele Polypodióphyta są wyróżniani formami życia (zielonymi i drzewnymi), wielkości i strukturą, ale ze względu na wysoką plastyczność środowiskową i dużą liczbę wyprodukowanych sporów rozprzestrzeniają się prawie na naszej planecie. W naturze rośliny rosną w lasach, wzdłuż brzegów rzek i jezior, na łąkach i bagnach, a niektóre formy na drzewach i skałach.
Liście w kształcie składanej nie mają prawdziwych liści, ale drobno lub duży, narząd w kształcie liści Cirrus ma nazwę vayya (prefiks). Jest to cały system gałęzi, które znajdują się w jednej płaszczyźnie. Wizualnie Vaya, która służy do fotosyntezy i tworzenia zarodników, praktycznie nie różni się od arkusza. Charakterystyczną cechami umiarkowanej strefy paproci zielnej są kłącze, które znajduje się w ziemi, a wspaniała, rozległa Vaya, która ma wierzchołkowy wzrost.
W sprzyjających warunkach w jednym miejscu paproci mogą rosnąć o 20-30 lat.
Różnorodność gatunkowa
We współczesnym ogrodnictwie stosuje się około 20 rodzajów paproci, które są przystosowane do rosyjskich warunków klimatycznych i naturalnych. W przypadku krajobrazu letnich domków i ogrodów na otwartym terenie hybrydy i odmiany hodowane na podstawie typowych przedstawicieli flory naszych lasów są najczęściej uprawiane.
- Obstrolowy obsesy-najczęstszy rodzaj lasu i górska strefa umiarkowanych regionów półkuli północnej. Jest to duża paproć do 2 wysokości i średnicy do 1-1,5 m. Kłącze jest pionowe i potężne, a żółto-zielone sposoby są podobne do strusich piór. Ponadto liście są podzielone na 2 typy: sterylne, zaprojektowane do fotosyntezy i zarodniki, uczestniczące w procesie reprodukcji. Odporne na mróz. Szybko rośnie pod ziemią.
- ORLYAK Zwykłe - zwykły mieszkaniec rosyjskich lasów iglastych i liściastych, gdzie tworzy ciągłe zarośla. Ta roślina z potężnym, silnie rozgałęzionym, głęboko spoczynkowym kłączem i długimi liściastymi płytami położonymi poziomo. Wysokość od 30 cm do 1-1,5 m. Cirrus, gęste i twarde drogi przypominają skrzydła dużego drapieżnego ptaka, a cięcie sadzonek jest wizualnie podobne do wizerunku orła z dwoma głównymi. Toleruje suszę i dobrze się martwi - 30 ° C. Widok jest jadalny i służy do przygotowania wielu potraw w Chinach, Korei, Japonii.
- Samica nomad - rośnie w lasach całej strefy umiarkowanej aż do arktyki. Ta roślina ma do 1 m wysokości z grubym i krótkim systemem korzeniowym czerni. Jest uważany za jeden z najpiękniejszych gatunków z dużymi, otwartymi, eleganckimi płytami blachy cirrusowej, które są zbierane w rozłożonej wiązce i nadają krzewowi jasne dekoracyjne. W kulturze z Xix st. Pogląd stał się podstawą do odliczenia ponad 300 odmian. Charakteryzuje się wysoką odpornością na mróz.
- Tarcza męska to dobrze znany widok lasu o obszernym obszarze dystrybucji. System korzeniowy jest krótki, gruby. Wysokość krzaka do 1-1,5 m. Wyróżnia się sztywnym, małym, jasnozielonym VII, zbieranym w bułce w kształcie lejka i tworząc spektakularny krzak. W Europie jest uprawiana z XVII w. Co najmniej 20 odmian kulturowych hodowli jest hodowanych na podstawie.
- Kostenety lub asplenium najbardziej przedstawiciele tego gatunku rośliny termofilne, ale niektóre odmiany (gniazdowanie, energiczne) zimowe pod osłonę śnieżną i wytrzymaj mrozy do 15-18 ° C. Niskie krzaki z pełzającymi kłączami i cirrusem lub całego śluzowego bladego zielonego vai, zebrane w lejku. W naturalnych warunkach rosną w regionach podgrupowych na skałach, nasypach kamiennych i pniach drzew. Niektórzy przedstawiciele są zdolni do hodowli z pąkami wyrobu utworzonymi na płytkach liściowych.
Cechy reprodukcji
Cykl życia paproci jest zmianą w 2 pokoleniach: gametofit i sporofit. Latem na dnie blachy powstają brązowo-brązowe guzki ze sporangiami. Rozpadają w nich spory.
Konieczne jest wycięcie części rośliny za pomocą sporangia i umieszczenie w pakietach papieru do dojrzewania i suszenia. Dojrzałe zarodniki wyglądają jak brązowy proszek.
Pod koniec stycznia spory można wysiewać w płytkim pojemniku wypełnionym przesianym i sterylizowanym podłożem z gleby ogrodowej, drobnym ułamkiem, torfem. Grubość warstwy gleby-4-5 cm. Ziemia jest dobrze zwilżona, a zarodniki są równomiernie rozmieszczone na powierzchni, nie posypuj. Na szczycie pojemnika jest pokryte polietylenem/szkłem. Minitople znajduje się w oświetlonym, ciepłym miejscu.
W sprzyjających warunkach zarodniki kiełkują, tworząc zarodek w kształcie rdzenia, który jest przymocowany do powierzchni podłoża przez risoidy. Wizualnie cała powierzchnia gleby jest pokryta warstwą zielonego „mchu”. Gamety męskie i żeńskie rozwijają się na zarodku. Zapłodnienie występuje tylko w obecności kropel wody, które zostały zatrzymane pod zarodkiem, więc należy codziennie utrzymywać stabilną wilgotność gleby i natryskiwać z pistoletu natryskowego.
Teraz można usunąć szkło lub polietylen. Następnie rozwija zarodek otrzymujący jedzenie z zarodka. Aby przyspieszyć wzrost, możesz przetwarzać kiełki za pomocą biostymulatora i kompleksu pierwiastków śladowych. Przez 1,5 - 2 miesiące rozwijają się korzeń i krótki łodyg z arkuszem. Następnie rośliny mogą być sadzone, a wiosną jest sadzona w stałym miejscu na otwartym terenie.
Najłatwiejszym i najszybszym sposobem jest podzielenie kłącza. Dorosłe krzaki z dużą liczbą sprzedaży są podzielone wiosną. Roślina jest wykopana, kłącze jest starannie wycinane ostrym narzędziem między gniazdkami, części są natychmiast sadzone w ziemi i podlewane. Lepiej to zrobić w pochmurnej i nieżelowej pogodzie.
Niektóre paprocie mogą być również propagowane przez potomstwo kłącza i upadki, które kiełkują w kontakcie z ziemią, a także pączkowanie.
Wybierz tylko zdrowe krzaki z elastyczną koroną, nienaruszone kłącze i symetryczne monofoniczne zabarwione viyas.
Cechy lądowania
W domu Floriculture gatunki egzotyczne (ADYANTUM, NEPHROLEPIS) są głównie uprawiane, a paproć z umiarkowanego zatrzasku stosuje się do sadzenia w ogrodzie. Ponadto rośliny rosnące w Rosji nie są gorsze pod względem dekoracyjności od gatunków z tropików i subtropików, ale opieka nad nimi jest znacznie łatwiejsza.
Miejsce powinno być zacienione i spokojne. Obszary po północnej stronie są świetne. Gleba - transmitowane powietrze i wilgoć. Wiele gatunków jest przystosowanych do biednych i suchych gleb, ale zaleca się dodanie kompostu, trochę torfu, a także posiekanego mchu sphagnum do lądowania. Odległość między otworami lądowymi - do 30 cm. Korzenie należy wyprostować i wylać wodą. Szyja korzeniowa powinna znajdować się powyżej poziomu gleby. Po sadzeniu krzak jest obficie podlewany.
Na stronie paproć rośnie wystarczająco szybko, więc może wymagać przerzedzania i ograniczeń, wykopując 20-30 cm siatki, łupków, geoteszyta itp.
Kopiąc leśną paproć, musisz zabrać trochę ziemi z miejsca, w którym dorastał i wlać do otworu lądowania. Wskazane jest sadzenie rośliny w ziemi w dniu kopania. Jeśli nie jest to możliwe, zanim transport kłącza musi być dobrze zwilżona i owinięta tkaniną tkaninową lub owinąć w plastikową torbę wypełnioną mokrym mchem.
Cechy opieki
Głównym warunkiem dobrego wzrostu i rozwoju jest zachowanie wilgotności gleby. Podlewanie regularne (co najmniej 1 czas na tydzień) i obfite, podczas gdy za każdym razem, gdy musisz nawadniać koronę. Jednocześnie ważne jest, aby nie wypełniać systemu korzeniowego, ponieważ pływanie wodne może powodować zgniliznę korzeniową. Jeśli roślina nie ma wystarczającej ilości wilgoci, płyty liściowe wiercą i tracą dekoratywność. Po podleciu ziemi wokół krzaka jest poluzowane i usuwają chwasty. Optymalny system temperatury dla gatunków ogrodowych w okresie letnim wynosi 15–25 ° C.
Wczesną wiosną wprowadzane są organiczne i złożone nawozy mineralne. Wiosną krzewy są również przetwarzane za pomocą szkodników, podczas gdy dawka leków jest zmniejszona o 2 razy, ponieważ rośliny są wrażliwe na trucizny.
Jesienią, a niektórzy ogrodnicy zalecają natychmiast po lądowaniu, krzaki są ściółkowane, posypując bazy wyblakłymi liśćmi, leżącym trocin, mieszanką torfową. Przed zimowaniem liści nie można przyciąć.
Pod koniec jesieni, mroźna zima, uśpiony okres zaczyna się w roślinach. Większość z nich jest zimowa i nie wymaga schronienia. Odmiany termofilowe nadal muszą być pokryte grubą warstwą drzew iglastych, upadłych liści lub wykopanych z grudką ziemi i przechowywania w chłodnym pomieszczeniu, na przykład piwnicy.
W ogrodowym krajobrazie
Paprocie to uniwersalne rośliny, które idealnie pasują do każdego stylu projektowania ogrodu, niezależnie od tego, czy jest to klasycyzm, czy krajobraz. Duże gatunki ze wspaniałym gabitusem są szeroko stosowane jako tasiemca. W nasadzeniach grupowych paproć są uzupełniane przez liliowe, gospodarze, tęczówki. Za pomocą rozkładania krzaków w mixborders powstaje piękne tylne tło. W sadzeniach dekoracyjnych paproć wygląda opłacalnie wokół dużych drzew, a także w przybrzeżnej części sztucznego zbiornika. Niskie gatunki skaliste są używane do projektowania slajdów i rockerów alpejskich. Ponadto paproci można uprawiać w pojemnikach i tworzyć mobilne ogrody, dekorując tymczasowo nieestetyczne miejsca ogrodu.
