Lądowanie amarillis i opieka nad tym
Zadowolony
Amarillis lub Belladonna to roślina, której nie można zauważyć podczas kwitnienia. Wygląda bardzo dekoracyjnie dzięki czerwonym „gramofonom”: tylko niektóre kwiaty domowe mogą się z nimi porównać. Często są mylone z hippeastrum, ale różnica jest dość prosta: podczas kwitnienia amarillis na powierzchni pozostawia nie tylko szypułki, ale także arkusze. Sadzenie i opieka nad tą rośliną jest dość proste, a do udanego uprawy i okresowego kwitnienia musisz znać tylko kilka ważnych niuansów.
Istnieje około 250 odmian tego kwiatu, które różnią się rozmiarem, kształtem i kolorowaniem kwiatostanów, ale zasady opieki nad nimi pozostają takie same. Większość odmian kwitnie jesienią, ale są takie, w których kwitnienie odbywa się 2 razy w roku. Kolejnym plusem jest to, że Amarillis można zasadzić, biorąc pod uwagę czas, do którego należy osiągnąć kwitnienie. To pozwala wydalić szypułkę do 8 marca lub urodzin.
Materiał do sadzenia
Amarillis może propagować dwie główne metody: nasiona i wegetatywne. Są równie udane, ale należy pamiętać, że w przypadku kwitnienia rośliny, która pojawiła się z nasion, powinna minąć 5 lat, a po oddzieleniu młodych żarówek pierwsze kwiaty pojawią się po 3 latach.
Posiew
Trudno jest uzyskać pełne nasiona w sklepie z kwiatami. Wynika to z faktu, że wysokie wskaźniki kiełkowania są zachowane tylko przez pierwsze 6 tygodni po dojrzewaniu, i w tym czasie torba raczej nie dotrze do kupującego. Ale nasiona można uzyskać, jeśli jedna z znajomych ma ten kwiat.
Aby powstały nasiona, musisz przenieść pyłek z jednego kwiatostanu do piętna drugiego. Wskazane jest powtórzenie tej procedury dwukrotnie z przerwą dziennie. Dla normalnego rozwoju temperatura powinna wynosić około 24 ° C. Musisz zbierać nasiona po około miesiącu. Znakiem całkowitego dojrzewania będzie to, że dojrzewane pudełka zaczną pękać.
Każde ziarno zawiera zarodek przyszłej cebuli miniaturowej rozmiar. Sadzenie najlepiej wykonać natychmiast po zebraniu. Rosnące występuje w warunkach szklarni - z pokryciem pojemnika szkłem lub folią, ale ważne jest, aby śledzić, aby gleba nie formowała. Możesz hodować sadzonki bez szklarni, po prostu kontrolując wilgotność gleby i nie dopuścić do wyschnięcia. Sadzonki rozwijają się do normalnego rozmiaru żarówki przez 1,5 roku, po czym można je sadzić osobno.
Żarówki
Żarówki Amarillis można kupić w sklepie z kwiatami. Podczas zakupu musisz zwrócić uwagę na zapewnienie, że pod względem wielkości mają co najmniej 6 cm średnicy. Im większa żarówka, tym bardziej prawdopodobne będzie, że kwitnie po sadzeniu. Ważne jest, aby nie wpłynęło to pleśń, gnicie lub nie wyglądało na ssanie i pomarszczone.
Aby zainicjować pojawienie się żarówek w domu, natychmiast po rozkwicie, szypułka musi zostać usunięta. Następnie przez kilka miesięcy wiele dzieci pojawi się na żarówce, którą można sadzić.
Divi
Ta metoda jest najbardziej złożona, ponieważ wymaga pewnych umiejętności, ale jest bardzo skuteczna i gwarantuje szybkie kwitnienie. Potrzebuje dużego kormacji matki, które jest oczyszczone z łuski i ostrożnie wycinane krzyżem, nie docierając do donetów. Sędzia, patyki lub metalowe pręty są wkładane do cięć bez cieńszych niż 5 mm w celu oddzielenia części. W tej formie obrabia jest umieszczony w ziemi i uprawiany. Z umiarkowanym podlewaniem 4 części po 4 do 5 tygodniach tworzą niezależne żarówki. W ciągu roku można je sadzić, a nowe rośliny można uzyskać.
Sadzenie w garnku
Sadzenie można przeprowadzić jesienią lub wiosną. Jeśli zrobisz to jesienią, Amarillis spędzi cały okres odpoczynku na świeżym terenie. Ale większość hodowców kwiatów zaleca lądowanie wiosną przed sezonem wegetacyjnym. Po pierwsze, łatwiej będzie kontrolować w jakim stanie materiał sadzenia i odrzucić go w razie potrzeby, a po drugie, wydłużenie godzin dziennych po lądowaniu stymuluje szybkie tworzenie systemu korzeniowego.
Gleba
Do sadzenia Amarillis należy przygotować lekką glebę, która szybko przechodzi wodę, ale jednocześnie powinna być bogata w składniki odżywcze. Odpowiednia jest gleba dla bulwiastej rośliny zakupionej w specjalistycznym.
Kolejną lepszą opcją byłoby samodzielne przygotowanie mieszanin glebowych. Będzie to wymagało:
- Ziemia sodowa (2 części);
- Humus (1 część);
- Ziemia liści (2 części);
- Perlite lub rzeczny piasek (1 część).
Wszystkie komponenty są dobrze mieszane i kalcynowane w piekarniku przez 1,5 godziny w maksymalnej temperaturze, aby zabić wszystkie patogenne drobnoustroje i pasożyty.
Przygotowanie żarówki
Przed sadzeniem cebulę musi być przechowywana w roztworze „Foundazole” lub permangańskim potasu przez pół godziny, a następnie umieścić więcej aktywatora tworzenia korzeni („Joy”, „Humisol,„ Szczęście ”przez kolejne 15 minut.).
Miejsca cięć można traktować interpretowanym węglem.
Garnek
Amarillis po sadzeniu rozwija dość długi system korzeniowy, który rośnie ściśle, więc głębokość garnka powinna wynosić co najmniej 20 cm. Jednocześnie ważne jest, aby wybrać garnek o małej średnicy, w której wokół Corm nie będzie wielu wolnych ziemi. Po pierwsze, mokra gleba po bokach będzie stagnacja, a po drugie, ciasny garnek przyczyni się do aktywnego kwitnienia. Z tych powodów średnica wynosi ponad 15 cm dla dużego kormacji.
Na dole ułożono warstwę drenażową nietoperza lub dużej rozszerzonej gliny. Jest to niezbędne do dobrej redukcji wody i normalnej wymiany powietrza korzeni, ponieważ bez korzeni drenażowych z dużym prawdopodobieństwem może być wygięte.
Na drenaż wylewa się trochę ziemi na górze, po czym cebula jest tam starannie umieszczona. Najważniejszym punktem, na który warto zwrócić uwagę, jest nie zasypianie z ziemią: może to prowadzić do śmierci bulwy lub młodej strzały. Co najmniej 1/3 cebuli powinno pozostać na powierzchni, a czasem połowa żarówki.
Zaraz po lądowaniu gleba jest umiarkowanie podlewana. Lepiej to zrobić nie na powierzchni gleby, ale w „niższy” sposób - w tacy. Następnie garnek jest umieszczony w jasnym miejscu. Jeśli w momencie lądowania Amarillis był już dotknięty, najlepiej jest natychmiast umieścić go w oknie południowo -wschodniej. Następnie, po pojawieniu się strzałki i nie rośnie do 10 cm, podlewanie musi zostać zatrzymane, po wznowieniu.
W trakcie wzrostu kwiat musi być okresowo obracany w stosunku do źródła światła, w przeciwnym razie szybko stanie się krzywy z dominującym wzrostem w jednym kierunku. Wtedy nie będzie go przywrócić.
Otwarta przestrzeń
Tylko ci, którzy mieszkają na polach południowych, mogą hodować tę roślinę w ogrodzie przez cały rok. Już w temperaturze -4 ° C roślina zamarza w ziemi. Klwicy w klimacie subtropikalnym można pozostawić do zimowania w ziemi, ale nawet oni muszą wyposażyć dodatkową izolację z grubej warstwy ściółki, która jest usuwana wiosną przed rozpoczęciem sezonu wegetacyjnego. Resztę można zasadzić w ogrodzie na ciepłe czasy, a następnie wykopać go w zimnym sezonie.
Uprawa Amarillis na otwartym terenie ma kilka zalet:
- tworzenie mocniejszego szypułki z dużą liczbą kwiatostanów;
- długi okres kwitnienia w porównaniu do zawartości garncarzy;
- aktywne gromadzenie składników odżywczych w Corm;
- pojawienie się większej liczby dzieci i ich szybki wzrost.
Możesz sadzić kwiat w ogrodzie dopiero po stabilnym pogodzie. Ponieważ miejscem narodzin kwiatu jest Afryka, nie wytrzymuje nawet krótkoterminowego chłodzenia i jest wyjątkowo niestabilne dla zmian temperatury. W zależności od regionu lądowanie odbywa się pod koniec maja - na początku czerwca.
Wybór miejsca
Głównym parametrem przy wyborze miejsca do lądowania powinno być dobre uprowadzenie wilgoci. Obszary, w których woda stagnuje po deszczu, nie są one kategorycznie odpowiednie. Ponadto miejsce powinno być otwarte z wystarczającym oświetleniem niezbędnym do normalnego tworzenia pąków i długotrwałego kwitnienia. Łóżka na wzgórzu będą idealną opcją.
Podkładowy
W przypadku tej rośliny potrzebne dożywczą glebę, więc przed sadzeniem powinno być wzbogacone humusem i nawozami organicznymi. Możesz dodać piasek - sprawi, że Ziemia będzie bardziej luźna.
Clubberlowski musi zostać posadzony na głębokości około 15 cm, wycofując się od siebie co najmniej 30 cm. Fossa, w której rozwiną się korzenie, powinny być wstępne, a wszystkie grudki Ziemi są złamane.
Po sadzeniu podlewanie powinno być bardzo umiarkowane, najczęściej w ziemi jest wystarczająca ilość wilgoci i wypada wraz z opadami. Po osiągnięciu wielkości 15 cm należy wykonywać podlewanie raz w tygodniu. Strzałki potrzebują podwiązki do obsługi, w przeciwnym razie wystawi się na ziemi.
Opieka
Opieka praktycznie nie różni się od opieki nad większością roślin cebulowych.
Podlewanie
Podlewanie podczas uprawy garncarskiej powinno być przeprowadzane tylko w palecie. Po odżywaniu ilości wilgoci w ciągu pół godziny woda pozostała w palecie jest wylana.
Podczas podlewania na otwartym podłożu monitoruje się, że podlewanie nie odbywa się nie do punktu wzrostu żarówki, ale obok niego. Niemożliwe jest rozpylanie rośliny z pistoletu natryskowego, zmniejszona wilgotność powietrza jest dla niej całkiem odpowiednia. Jeśli kurz jest widoczny, liście można wytrzeć wilgotną gąbką.
Nawóz
Aby utworzyć silne pąki i jasne kwiatostany, Amarillis potrzebuje okresowego opatrunku z nawozami mineralnymi i organicznymi. Raz w miesiącu potrzebują kompleksu mineralnego i raz w miesiącu - organiczne. Powinny być wykonane z odstępem 2 tygodni.
Źródło organicznych może być kropla św. Lub kurczaka. Mulleina jest rozcieńczona z obliczeń 300 g na wiadro wody, a spadek kurczaka - 80 g koncentratu na wiadro wody. Stosunek minerałów jest określany w następujący sposób:
- azot - 6 części;
- Fosfor - 18 części;
- Potas - 28 części.
Lepiej jest, jeśli brakuje braku azotu niż jego nadmiar, ponieważ może powodować steagonosporozę, która wygląda jak silne oparzenie czerwonym odcieniem.
Pod opieką Amarillis musisz pamiętać, że sok rośliny jest trujący, a jeśli wejdzie do skóry, powoduje poważne podrażnienie, a także może stać się przyczyną reakcji alergicznej. Powinno to być szczególnie uważne, jeśli w domu są małe dzieci.
Okres odpoczynku
Po kwitnieniu szypułka musi zostać odcięta i górna opatrunek. Podlewanie w tym momencie również jest zmniejszone, a następnie całkowicie zatrzymuje się. Liście stopniowo zaczną zmieniać żółty, co jest znakiem przejścia rośliny w okresie odpoczynku. Jeśli Amarillis dorastał w ogrodzie, musi zostać wykopany i posadzony w garnku.
Ten okres zakładu powinien znajdować się w chłodnym pomieszczeniu o temperaturze 15–10 ° C i niskiej wilgotności. Światło kwiatu również nie będzie potrzebne, ponieważ nie ma części naziemnej. Podlewanie podczas odpoczynku powinno być przeprowadzane nie więcej niż raz w miesiącu - półtora.
W tym stanie pozostanie przez około 3 miesiące, po czym można go ponownie umieścić w świetle i wodzie. Wkrótce rozpocznie się nowy sezon wegetacyjny, o czym świadczy wygląd zielonej elity.
Choroby
Na kwiat mogą mieć wpływ pasożyty: roztocza pająka, wciornastki, pudrowani pracownicy itp. W przypadku wykrycia jakiegoś owadów kwiat należy traktować insektycydami (Aktellik, Fitoverm, Pareation i inne.) Spryskiwanie powtórzeń po każdym tygodniu co najmniej 3 razy.
Czasami anomalne paski lub plamy czerwone są widoczne na arkuszach, co jest oznaką infekcji grzybiczej, która pojawia się na tle nadmiernego podlewania. W tym przypadku Amarillis jest traktowany „fundazol”, „hom” lub mieszanka Bordeaux.
Zimowa destylacja
Możesz sprawić, by ten kwiat wypuścił strzałę i kwitnąć w pewnym momencie: na nowy rok lub urodziny. Aby to zrobić, musisz wysłać roślinę przez resztę reszty. Osiągnięcie kwitnienia w styczniu jest dość proste: od sierpnia, podlewanie i górna opatrunek całkowicie się zatrzymuje. Liście stają się żółte i suche. Reszta jest odcięta, pozostawiając w pobliżu corma nie więcej niż 5 cm. Powinien pozostać w chłodnym miejscu przez kilka miesięcy, po czym w listopadzie garnek można już zmienić w ciepłym miejscu do wzrostu.
Najważniejsze należy pamiętać, że okres uśpiony powinien wynosić co najmniej 2,5 miesiąca, a od momentu wycofania się z stanu odpoczynku do kwitnienia powinno minąć co najmniej 13 tygodni. W ten sposób możesz obliczyć, jaki moment będzie potrzebował kwiatu i rozpocząć destylację w tym czasie.
