Róże poliantowe: zdjęcie i opis, lądowanie i opieka
Zadowolony
W XIX wieku róże ogrodowe wydobyte przez hodowcę Jean Batist Guillaio, zwane Polyans z powodu dużych kwiatostanów z prostych i frotte, pojawiły się modne. Taka nazwa z języka greckiego jest dosłownie przetłumaczona jako „wielopłytkowa”, a tym samym podkreśla zdolność do aktywnego pączkowania rośliny. Tak więc, co to jest róże polianthic. Podczas eksperymentów z tymi kolorami uzyskano liczne grupy odmian floribund, utworzone na podstawie polianów i herbaty. Cała ich uprawa po lądowaniu i przed wyjazdem na tę stronę jest prezentowana na wskazówkach z filmem, w którym prawdziwi profesjonaliści dzielą się swoją wiedzą i praktycznym doświadczeniem.
W Rosji ten typ jest aktywnie wykorzystywany do domów krajobrazowych i działek osobistych w prawie wszystkich regionach. Faktem jest, że roślina jest wysoce odporna na mróz i doskonałą dekoratywność, co można zauważyć na zdjęciu dalej.
Przedstawiony opis poliantowych róż ze zdjęciem umożliwi zrobienie pierwszego wrażenia, a prawidłowe lądowanie i opieka pomogą stworzyć nietypowe opcje opcji wystroju Rosaria.
Opis poliantowych róż (ze zdjęciem)
Zgodnie z opisem róży poliantowej w innych źródłach - jest to forma wielopływowa, która tworzy gęsty gęsty krzak o wysokości od 30 do 100 cm. Wzrost rośliny zależy od wielu czynników, przede wszystkim od różnorodności hybrydy i jej różnorodności. Istnieją niskie, średnio rozmiarowe i silniejsze próbki rogące (do 150 cm). Niektórzy hodowcy kwiatów mylą polarytyczne róże z Floribunda, co nie jest warte zrobienia, ponieważ w przeciwieństwie do nich są to rośliny ze wspaniałymi kwiatostanami z wielu małych pąków na zwartym, schludnym krzaku. Wyraźne różnice można zobaczyć dalej na zdjęciu. Zwróć uwagę także na fakt, że nie ma odmian spojrzenia polirantów z żółtymi kwiatami, w każdym razie jest to inna kultura.
Cechą wielopływowego kształtu róży jest to, że jej łodygi praktycznie nie mają skoków. Ale są bardzo wiosłowanie. Liście są najczęściej ciemnozielone, ale istnieją formy z lekkimi płytkami. Powierzchnia jest błyszcząca, gładka w dotyku.
Kwitanie róż poliansów rozpoczyna się pod koniec czerwca i trwa do mrozu. Wczesnym latem następuje pączkowanie licznych małych kwiatów o średnicy od 4 do 10 cm. Niektórzy hodowcy kwiatów podkreślają minus tego gatunku, że jego pąki mają niewielką kolorystykę. Zwykle obejmuje różowe, czerwone i pomarańczowe odcienie. Istnieją również odmiany z śnieżnobiałymi pąkami lub z odcieniem liliowym. Jeśli grzebasz w wielu hybrydach, możesz znaleźć okazy z płatkami dwóch kolorów, ale jest to bardzo rzadkie. Czerwone lub różowe róż są bardziej powszechne, jak na zdjęciu poniżej.
Ogólnie rzecz biorąc, ten rodzaj róży charakteryzuje się jasnymi kolorami zielonych bluzek i kwiatów. Nabyli taką jakość od swoich „rodziców”: bogate liście z japońskiej multiflory, głębokie jasne odcienie pąków z chińskiej kultury.
Poliantowe kwiaty róży nie mają jasnego aromatu, ich zapach jest dyskretny i bardzo cienki. Niektóre odmiany z pachnącymi pąkami, które pojawiają się na młodych pędach roślin.
Jedno kwiatostany mogą obejmować do 50 kwiatów, są one tak ciasno zlokalizowane, że zielone blaty nie są widoczne spod nich. Ciągnij pąki w cięciu do 7 dni, po czym zanikają.
Różnorodne odmiany róży polarytycznej
Od momentu, gdy hybryda pojawiła się w kulturze, wiele różnych odmian zostało usuniętych. Ale warto od razu zwrócić uwagę, że niektórzy pozbawieni skrupułów sprzedawcy mogą oszukać przyszłego właściciela róży polianthic, dając sadzonkę dla tego typu. Musi to być bardzo ściśle monitorowane, zwłaszcza jeśli chcesz sadzić kulturę na otwartym terenie. Faktem jest, że na przykład na Uralu lub na Syberii warunki nie są korzystne dla wszystkich róży, polianie są jednym z tych, którzy łatwo zimują pod schronieniem w trudnych zimach. Nawet z poważnym uszkodzeniem pędów w mrozie, na wiosnę, gdy nastąpi ciepło, szybko się wycofują. W domu hodowcy kwiatów uwielbiają uprawiać różowe róże ze względu na fakt, że są w stanie utworzyć zwarty krzak i wyglądać bardzo atrakcyjnie jak kultura doniczkowa. Do sadzenia w domu lub jako krawężnik zaleca się wypróbowanie niskich odmian, a mianowicie:
1) „Wings of the Anio. Istnieją osobne odmiany z prostymi kwiatami
2) „Ivano Rabier” - pachnący krzak z obfitym kwitnieniem z białymi licznymi pąkami. Kwiatostany roślinne są bardzo duże, Terry
3) „Pomarańczowy triumf” - Wysokość rośliny wynosi nie więcej niż 50 cm. Rozległy krzak dla granic krajobrazu jest świetny. W okresie kwitnienia tworzy pomarańczowe, pomarańczowo-czerwone pąki zebrane w dużych kwiatostwach.
Do sadzenia w grupach na kwiecistych łóżkach możesz spojrzeć na kolejne grupy polarytyjskich róż, a mianowicie średnio i silnie rosnący:
1) Odmiana Spartak-A, o wysokości do 70-80 cm z dużymi sferycznymi pąkami zebranymi w luksusowych kwiatostanach pomarańczowych lub czerwonej
2) „Flame of the East”-Rosyjska odmiana z kolorami Terry Red, najczęściej można znaleźć pojedyncze pąki (są one bardziej przypisane formie herbaty lub floribunda) lub z dużymi kwiatostanami
3) „Koncert” - wysokość buszu 60 cm. Liczne małe kwiaty w kolorze czerwonym, zebrane w dużych kwiatostwach
4) „George Elger” - średnie krzak z kwiatami pomarańczy lub łososia
5) „Iceberg”-Jeden z najwyższych krzaków, jego wysokość może osiągnąć 120-150 cm. Idealne do pionowych konstrukcji krajobrazowych. Różni się śnieżnobiałymi kwiatami z przyjemnym aromatem. Budoni są bardzo Terry (z 50 płatków), zebrane w dużych kwiatach
6) „Masquerade”-podlegający kompozycjom, krzak o wysokości 70 cm z trwałymi pędami. Na tle ciemnozielonych liści, liczne obnoszenie się czerwonego, pomarańczowego i różowego, które mogą zmienić kolor w miarę otwierania pąka. Kwiaty są duże pół -podwójne
Istnieją również takie wysokie róże z polikwilantów: Manou Meilland i Marchenland z różowymi płatkami pąków i holastein z ciemnobrązowymi dużymi kwiatami.
Rozmnażanie i uprawa polarytycznych róż z nasion w domu
W domu multi -róż może być rozmnażany na kilka sposobów - wegetatywnie i generatywnie. W każdym razie roślina podaje nową kopię o tych samych cechach. Faktem jest, że hybrydowe róże polyrantów należą do grupy, która daje „pełne nasiona”, to znaczy, gdy wyrasta z tego materiału sadzenia, uzyskuje się nową roślinę o cechach matczynych. Spójrzmy na kilka sposobów.
Pierwszą najczęstszą opcją uprawy róż jest nasilenie nasionami. Zbiór materiału sadzenia może być zaangażowany pod koniec sierpnia, kiedy jajnik powstaje w roślinie dla dorosłych. Największy, z lekkim różem (ważne jest, aby nie było całkowicie czerwone) odcięty, a następnie ostrożnie pokrój skórę nożem, a nasiona są usuwane. Jeśli w pobliżu nie było róży polians, nasiona można kupić w sklepie z kwiatami.
Po zebraniu nasion wymaganych długoterminowych stratyfikacji. Symulacja warunków naturalnych jest konieczna, aby w przyszłości sadzenie było łatwiejsze do dostosowania się do środowiska zewnętrznego i łatwo tolerować agresywne warunki zewnętrzne. Aby to zrobić, weź nasiona i połóż je w serwetce lub szmatce zwilżonej w nadtlenku wodoru. Kwadrat w przezroczystej plastikowej torbie, aby uniknąć odparowania wilgoci i przez całą zimę w pomieszczeniu o temperaturze nie więcej niż 4-5 stopni. W tym celu dolna część jest odpowiednia w lodówce do warzyw.
W okresie przechowywania, w takich warunkach, upewnij się, że grzyb lub pleśń nie pojawią się na nich. Jeśli istnieją produkty ich życia, sadzenie materiału pilnie zmienia się w nowym. Przez dwa miesiące małe kiełki pojawią się w nasionach, gdy tylko to się stanie, są one sadzone w małych doniczkach z glebą składnikową. Niektóre plantatorzy kwiatów na tym etapie życia perlitu, aby zachować wilgoć i składniki odżywcze. Z zastrzeżeniem długiego dnia światła (10 godzin) za pomocą lamp fluorescencyjnych, pierwsze pędy zostaną przerwane po 7-8 dniach. W przypadku młodych nasadzeń karmienie składników odżywczych opartych na minerałach jest dopuszczalne. Najlepiej jest przeszczepić na otwartym podłożu, gdy ma kilka prawdziwych liści, a Ziemia rozgrzewa się do 9-10 stopni.
Miejsce, w którym róże polians będą dobrze wzrośnie. Wykopujemy glebę z dodaniem organicznych w tempie 1 kg na jeden krzak. Kopanie małych dołów, gleba, której użyjesz do sadzenia mieszanki z 1 herbatą -nawozem mineralnym do kwitnących róż, jeśli nie karmisz się w młodym wieku.
Kolejną prostą opcją hodowlaną róż poliantowych jest ich uprawa od sadzonek. Taka metoda wegetatywna daje roślinę mniej odporną na mróz, więc przygotowanie materiału sadzenia zajmie trochę czasu. Najlepiej przeciąć sadzonki pod koniec czerwca, kiedy rośliny zaczynają kwitnąć. Weź półprzezroczysty pędów bez pąków i przecinaj, aby pozostały na nich 1-2 nerki. Dolny arkusz jest usuwany, aby zapobiec szybkiemu odparowaniu wilgoci. Przez kilka godzin łodyga można umieścić w roztworze Cornevin lub dowolnym innym stymulatorze wzrostu systemu korzeniowego. W tej chwili przygotowujemy podłoże z równych części torfu i piasku. Sadzonki przyklejają się do mokrej gleby pod kątem 45 stopni. Następnie pudełko z lądowaniami jest pokryte przezroczystą czapką i umieszcza w chłodnym, dobrze wszechstronnym pokoju. W sezonie zimowym, tak aby młode różowe róż zyskały dobrą odporność na mróz, ważne jest, aby utrzymać je w temperaturze nie więcej niż 2 stopnie. Upewnij się, że bezpośrednie światło słoneczne nie spadnie na młode nasadzenia. Powstawanie korzeni przejdzie bardzo szybko, jeśli cięcie jest pierwotnie pod nerką na łodydze, roślina łatwiej będzie dostosować się do nowych ekstremalnych warunków.
Niektórzy ogrodnicy, zamiast przycinać okazy dorosłych, „zaktualizuj” je przez propagację, dzieląc busz. Faktem jest, że z wiekiem róże mogą stracić dekoratywność z powodu szybko rozwijających się pędów z systemu korzeniowego. Dlatego wczesną wiosną lub jesienią możesz podzielić roślinę i propagować na swojej stronie. Jeśli system korzeniowy ma pędy boczne, możesz je oddzielić i odłożyć od Matki Busha, bez podziału. Zanim wykopiesz rośliny, jest to obficie podlewane w ciągu jednego dnia. Ponadto przyjmują ostre nożyczki i dzielą kłącze, dzięki czemu na każdym podziale znajdują się 2-3. Materiał do sadzenia można natychmiast sadzić w stałych miejscach. Najlepiej to zrobić wiosną, ponieważ latem roślina będzie silniejsza i zyska siłę, aw przyszłym roku zyska kolor. Ważne jest, aby pogłębić nowe deleiny wzdłuż szyi korzenia i obficie rozlać każdą warstwę Ziemi. Po wylądowaniu jest zwilżone i posypane suchym ziemią w celu normalnej regulacji wilgotności.
Aby uzyskać nowy krzak polianowy, możesz spróbować propagować go z warstwami. Odbywa się to wiosną, najsilniejsza ucieczka jest wybierana w układzie korzeniowym, kopiemy mały wykop o głębokości 10 cm w pobliżu i umieszczamy tam pęd, aby wyrzucono jego końcówkę z 2-3 pąkami (jest tak Przywiązany do kołka, aby dorastał pionowo). Zazwyczaj rootowanie występuje jesienią, a następnie młodą roślinę można oddzielić od krzaka matki i naciskać w stałym miejscu. Jeśli korzenie nie zostaną utworzone, w tej pozycji ucieczka pozostaje na kolejny rok.
Poliantowe róże dbają o utrzymanie dekoratywności (z wideo)
W żadnych warunkach klimatycznych róże poliantowe nie są wymagające opieki. Większość z nich rośnie w słonecznych miejscach, bez palenia bez innych uszkodzeń. Ale palące słońce może być dla nich szkodliwe, szczególnie w młodym wieku. Mimo to jego dekoratywność roślina może stracić tylko w dwóch przypadkach: zima bez schronienia i uprawę. Oba problemy można zapobiec, troszcząc się o krzak przez cały rok. Utrzymanie dekoratywności jest bardzo ważne dla róż, w przeciwnym razie bez kwitnienia roślina może umrzeć. Niektóre niuanse uprawy malowniczych krzaków w ogrodzie i w domu można obejrzeć na filmie o hybrydzie poliwennej.
Od wiosny ważne jest, aby nawozić róże poliansów za pomocą nawozów mineralnych, zamiast ich można użyć roztworu odchodów kurczaka. Odbywa się to w następujący sposób: W stosunku 1/20 nawóz w ciepłej wodzie rozpuszcza się i nasyca się przez tydzień, po tym czasie górna opatrunek musi zostać ponownie rozcieńczona równą ilością czystej wody.
Zaleca się podlewanie róż wielokrotnych tylko od początku okresu pączkowania do końca kwitnienia, nie więcej niż raz w tygodniu. Ważniejsze jest, aby wycinać bułki i stare pędów. Wiosną 1/3 dorosłych łodyg jest usuwane, aby utrzymać dekoratywność krzaka.
Bez schronienia róża toleruje mrozy do 5 stopni, jeśli w regionie, w którym uprawiane są krzaki, znak rtęci maleje jeszcze bardziej, roślina będzie wymagała schronienia. Możesz to zrobić od połowy października, kiedy rośliny zakończyły kwitnienie. Obolne i stare pędy są wycięte, a także część silnego. Ważne jest, aby w momencie schronienia jest sucha pogoda, aby kondensacja nie gromadziła się na materiale. Po przycinaniu krzak można pokryć pudełkiem i wypełnionym trocym lub suchymi liśćmi w kilku warstwach. Niektórzy hodowcy kwiatów instalują ramkę i pociągnij ją za pomocą spancbond. Aby nie odleciał, naciśnij krawędzie kamieniami lub innymi improwizowanymi materiałami. Pod schronieniem róży można przechowywać do marca, począwszy od tego miesiąca, krzaki można otworzyć na wentylację. Ważne jest, gdy zdejmujesz czapkę, aż zielone liście wydają się pokryć roślinę małą warstwą świeżej trawy, aby mogła stopniowo dostosować się do warunków zewnętrznych.
