Zbóż zachwyca przez cały rok
Wcześniej zboża spadły na działki głównie „nielegalnie” - jako chwasty. Ale już Zbóż dekoracyjne Wiele gatunków i kształtów zdobią nasze ogrody od wiosny do późnej jesieni, a ich eleganckie kwiatostany - uszy lub wiechy - stały się znane w zimowych suchych kompozycjach. Porozmawiajmy dziś o corocznych płatkach zbożowych.
Wszystkie są propagowane przez nasiona, technologia rolnicza w zbożach jest prawie taka sama. Sij je natychmiast w ziemi w stałym miejscu, gdy tylko gleba się rozgrzeje: pod koniec kwietnia - na początku maja. Aby pędy były przyjazne, zaleca się zagęszczenie gleby na uprawy (jak mówią agronomiści - „toczyć”), wlać i ściółkować małą warstwę humusu lub torfu lub osłonę kawałkiem papieru, non - non - - tkany materiał itp.P. Faktem jest, że nasiona zbóż potrzebują dużo wilgoci do kiełkowania, nawet nasiona o potencjalnie dobrym kiełkowaniu mogą nie być podawane sadzonki. A kiedy pojawiają się pędy i zaczynają rosnąć aktywnie, podlewanie prawie nie jest wymagane, z wyjątkiem suszy. Nawet podczas kwitnienia (zabarwienia) i dojrzewania nasion nie musisz podlewać płatków zbożowych.
Opieka nad zbóż dekoracyjnymi jest prosta, najważniejsze jest utrzymanie działki oczyszczonej z chwastów. Jeśli gleba jest dość pożywna, wówczas szczyty zbóż większości gatunków nie są wymagane.
Dekoracyjne nasiona zbóż muszą być zbierane, gdy uszy lub wiechy zmieniają żółte, a łodygi zaczynają wysychać. I upewnij się, że nasiona nie plują ptakami, te same wróble, które bardzo lubią proso, owies i inne płatki zbożowe. Suszone nasiona w pudełkach lub pudełkach w suchym ciepłym miejscu. Sterta musi być okresowo mieszana, aby dolne kolce nie formują.
Opowiem ci o niektórych, moim zdaniem, najciekawszych roślinach.
ArcTagrostis szerokie (ArcTagrostis Latifolia) w naturze znajduje się w dolinach rzek i surowych łąk w Europie Północnej i na Dalekim Wschodzie. Na działkach jest uprawiana w corocznej kulturze. To płatki są atrakcyjne dla obfitości luźnych eleganckich kwiatostanów za pomocą bardzo małych skleików. W czasie masowego kwitnienia i dojrzewania nasion roślina wygląda jak puszysta kula o wysokości 40-60 cm. ArcTagrostis kwitnie w lipcu-sierpień.
Woli otwarte miejsca, wilgotna gleba bogata w składniki odżywcze. Zimna woda. Jego nasiona są bardzo małe, więc są zapieczętowane w glebie płytkie, a uprawy w celu ochrony przed wysuszeniem są koniecznie pokryte „bezstronnym”.
Roślina może być używana jako krawężnik, w mieszanych łóżkach kwiatowych, skalistych ogrodach, w pobliżu zbiorników.
Breeze lub wstrząsanie (Briza), to eleganckie zboża o średnim rozmiarach, które można znaleźć na krawędziach leśnych i przebiegu w środkowym pasku Rosji, a jego najbliżsi krewni powszechnie przesiedlili na całym świecie: w Europie, Afryce Północnej, Azji, Ameryce Południowej w Południowej. W przypadku delikatnych opadających kwiatostanów z gęstymi schwytanymi skleeczami drżącymi na wietrze, roślina ta nazywa się również łzami kukułki. W ogrodach są trzy rodzaje Brisii: Duża (W. Maxima), Mały (W. niewielkie) i Przeciętny (W. Głoska bezdźwięczna). Pierwsze dwa gatunki w naturze to jednoroczne, ale średnia jest średnia, choć wieloletnia, rosną jako lato.
Breza wszelkiego rodzaju jest bardzo bezpretensjonalna i odporna na zimno. Woli światło, umiarkowanie suche, lekkie, niezbyt żyzne gleby.
W ogrodzie może być doskonałą dekoracją alpejskich slajdów, mieszanych łóżek, narożników naturalnej flory (SO -Called Nitugarden).
Bloom kwitnie od początku lipca do połowy sierpnia. Możesz odciąć łzy kukułki dla bukietów od momentu osiągnięcia maksymalnego rozmiaru. W zależności od stopnia dojrzewania nasion łuski Spikelet zmieniają kolor z jasnozielonej na brąz.
Briza Large tworzy krzak, który jest bardzo rozgałęziony u podstawy o wysokości 30-60 cm z dużymi wydłużonymi śrubkami (1,5-3 cm długości) w spętanej wiecie opadającej.
Bryzowe krzaki średnie osiągają wysokość 20-80 cm. Jej panele są grubsze i bardziej rozległe, a kolce mają 0,5-1 cm długości i wskazują na górę.
Breeze Malaya tworzy krzaki o wysokości 15-50 cm, ale jej panele są bardziej rozgałęzione i gęste, usiane dużą liczbą małych skleeletów (o średnicy 0,2-0,4 cm) prawie trójkątny kształt.
Canarye, czyli Falaris canariensis, osiąga wysokość 40-100 cm, jego kwiatostany są gęste, w kształcie skoków, o długości 3-5 cm. Roślina, woli wilgotne gleby i jasne miejsce. Kwituje w lipcu-sierpień.
Canarye można uprawiać w mieszanych klomentach i wysokich granicach. W przypadku bukietów pędy są odcięte w fazie od początku kwitnienia do pełnego dojrzewania. Kwitnące cięcie na początku i suszone kolce będą jasnozielone. Kiedy nasiona dojrzewają, kwiatostan nabiera złotego koloru. Spikelety Phalyaris są tak trwałe, że nawet w suchej formie nie rozpadają się dłużej niż rok.
Lagurus lub Zaitshvost (Lagurus ovatus), tworzy małe krzewy o stosunkowo krótkich liściach liniowych i liczne pędach o wysokości 15-60 cm, kończąc się bardzo puszystymi grubymi szbakami o jajnikowym kształcie o długości 1,5-4 cm.
Roślina jest oporna na zimno, wilgoć. Woli żyzne gleby. Dobrze rośnie zarówno na słońcu, jak i w częściowym cieniu.
Tak, że lagusur został wcześnie rozkwitł i rozkwitł bardziej obfity, jest uprawiany przez sadzonki. W tym celu nasiona są zasiane w garnkach w pierwszej połowie kwietnia. Sadzonki są sadzone w połowie maja dla stałego miejsca. Roślina jest starannie usuwana z garnka, starając się nie uszkodzić bryły ziemi, ponieważ Lagurus, podobnie jak wiele płatków innych niż.
Kwiatostany dla bukietów można wyciąć w dowolnym momencie, aż zostaną poczernicze z deszczy. W suchych bukietach świetnie wyglądają zarówno niedojrzałe, zielonkawe „Zaba”, jak i całkowicie dojrzałe, żółtawe kolorystyki. Te kolory pozostaną, jeśli wysuszysz cięte zboża w cieniu. Podczas suszenia na jasnym słońcu kwiatostany stają się prawie białe.
Lamarka jest złota (Lamarckia aurea) daje liczne pędy o wysokości 10-40 cm. Na górze każdego sesji - kwiatostan: wiecha jedna do 7 cm długości, przypominająca małą grzywę. Do czasu dojrzewania nasion śnieżycy złotą wydajność staje się złoto-zielona. Kwitnienie i dojrzewanie nasion Lamarcki Falls w lipcu-sierpień.
Lamarki jest fotofilna, odporna na zimno, niezadowolenia do gleb. Tylko nadmiar wilgoci nie może znieść. Propagowane przez nasiona, które są wysiewane na otwartym terenie w stałym miejscu na początku maja lub na sadzonkach w doniczkach w połowie kwietnia. Lamarki nie lubi przeszczepu, więc sadzonki muszą być sadzone ostrożnie na otwartym podłożu, jeśli to możliwe, bez łamania ziemnej guzka.
To płatki wygląda świetnie w górzystych, mieszanych klomentach, granicach.
Lamarka jest odpowiednia w małych bukietach. Aby osiągnąć inny odcień kwiatostanów (od zielonego do żółtego), należy je odciąć na różnych etapach dojrzałości. Suche kwiatostany, wiszące w belkach „do góry nogami” lub wkładanie naczyń bez wody.
Jeden z rodzajów rodzaju Owies (Avena) - Siew Oba - można zobaczyć na polach. Ale w naturze istnieją inne coroczne gatunki owsa o pięknych metrach - mety, które mogą ozdobić nasze ogrody, a zimą - kompozycje suszonych kwiatów. W obszarze naturalnego stylu i w wysokim mikserie wygląda interesująco Strigoza Oats (A. Strigosa). Ma gęste kwiatostany wiszące z jednej strony z kulisami w postaci mężczyzny. Bardzo dekoracyjne Oats Sterlis (A. steryli). Ma szeroko rozpowszechniającą się wiecha z dużymi kulkami i długimi, częściej czarnymi, ost.
Owies nie podważa się do warunków życia, ale lepiej jest poradzić sobie z glebami składnikowymi o umiarkowanym podlewanie. Miejsce owsa musi być wybrane słonecznie.
Możesz odciąć suszące kwiatostany podczas kwitnienia, gdy są jeszcze zielone i aż do całkowitego dojrzewania. Władze z dojrzałymi nasionami nabierają pięknego żółtego koloru i są dobre w cięciu, bez kruszania.
Proso jest zwyczajny (Panicum miliaceum) jest bardziej znany jako roślina spożywcza. Chociaż istnieje wiele roślin dekoracyjnych kształtów o wysokości od 30 do 100 cm, z rozległym lub sprężonym, opadającym lub wyprostowanym wiechazj. Ich kolor jest również inny: są żółte wiechy, pomarańczowe, czerwonawe, brązowe, prawie czarne. Kształt samej rośliny jest zróżnicowany: od rozprzestrzeniania się, niemal sferycznego, do wysokiego kolumnowego.
Sio ma w kształcie włosów (P. Capillare) - z rozłożonym krzakiem, palmotolią. Plisatum f. PALIFOLIUM) - z liśćmi podobnymi do dłoni.
Wszystkie rodzaje proso są fotofilne, odporne na zimno i niezadowolenie na glebach. W Garden of Proso możesz go używać w mixborders, grupach, rockerach, w obszarach dzikiej flory. Możesz ułożyć wysokie granice, ściany z nich. Kwitnące wiechy, a także całkowicie dojrzewane jądra, są dobre w żywych cięciach i suchych bukietach.
Polypogon jest górzysty (Rolypogon Monspelitnsis) tworzy krzak o wysokości 30-50 cm, z gęstymi puszystymi kwiatostanami przypominającymi kwiatostany lisowe lub wydłużone kwiatsyncje Lagurus.
Polypogon jest odporny na zimno, niezadowolony do gleby, uwielbia umiarkowane podlewanie, ale nie ma stagnacji wody. Dobrze rośnie zarówno na słońcu, jak i w częściowym cieniu.
Polypogon kwitnie pod koniec czerwca - w lipcu. Można go również uprawiać przez sadzonki, podczas gdy nasiona są wysiewane w garnkach w środkowej kwietniu i sadzone w ziemi w drugiej połowie maja. Polypogon nie wymaga szczególnej opieki, ale jeśli w okresie aktywnego wzrostu i kolorowania jest karmiony pełnym złożonym nawozem i regularnie podlega w gorącej suchej pogodzie, wówczas roślina będzie silniejsza, a kwiatostany będą większe.
W ogrodzie można go używać w taki sam sposób jak lagurus. Polypogon jest dobry w cięciu.
Kolejne płatki - Włoski setarium lub scheminik (Setaria italis), - od dawna uprawia się w wielu krajach jako roślina żywnościowa, pasza i dekoracyjna. Setarios form dekoracyjnych są podzielone na dwa podgatunki: rzeczywisty zestaw nazywany przez chumiz, z dużymi gęstymi wiechami koloru zielonego lub żółtawego, a pennisetum lub mogarem, z mniejszymi, częściej brązowymi wiepiami przyklejonymi w górę. Oba podgatunki dają potężne duże krzaki o wysokości 1 m.
Setaria jest fotofilna, uwielbia żyzne gleby. Dość zimno -chociaż czuje się lepiej w ciepłym lato. Suche -odporne na to, ale jeśli chcesz mieć dobrze rozwinięte rośliny z dużymi wiechami, będziesz musiał podlewać suszę.
Setarios propagowane przez nasiona, które są wysiewane na początku maja. Pędy należy przerzedzić, pozostawiając między nimi 8-10 cm. Setarium można hodować przez sadzonki, siew nasiona w środkowej kwietniu w garnkach o głębokości co najmniej 8 cm.
W ogrodzie Setarii wygląda pięknie w mieszanych klomentach, zakręty w naturalnym stylu, dekoracyjnym ogrodach i wysokich granicach.
Atrakcyjna roślina zarówno w żywych cięciach, jak i suchych bukietach. Suche kwiatostany, wiszące w wiązkach lub wkładanie wazonów bez wody. Suszona fitaria zachowuje kształt przez długi czas i nie rozpada się.
Gryvasty jęczmień (Hordeum jubatum) - Wieloletnie, które często uprawiane jako lato. Tworzy gęste krzewy o wysokości 40-50 cm z dużą liczbą pędów, każde kończy się kwiatostanem o bardzo długim OST. Podczas kolorowania i kwitnienia kręgosłupa, po wyschnięciu, wybielaj.
Roślina jest sadzona w klimatu, rockerach, częściej w małych grupach. Kurtyna korekcyjnego jęczmienia, zmartwiona na wietrze, lśniąca różnymi tonami - niezapomniany widok.
Jęczmień Gryvasty jest bezpretensjonalny, zimny i fotofilny. Rośliny z dojrzałymi nasionami łatwo dają obfite wywrotki.
Wysuszone banalne uszy grzywy jęczmiennej - doskonały materiał na kompozycje zimowe. Do suszenia musisz odciąć uszy, które jeszcze nie opuściły rurki i nie kwitły. Jeśli pokroisz je nieco później, to podczas suszenia rozpadną się na osobne segmenty.
mi. Kolesnikov vnii selekcji i produkcji nasion upraw warzywnych.
"Gospodarstwo domowe"
