Toria - japońskie tradycje w twojej witrynie
Zadowolony
Wiele japońskich tradycji może wydawać się wieczne, ponieważ od czasów średniowiecza praktycznie się nie zmieniły. Mieszkańcy ziemi wschodzącego Słońca nadal ostrożni w ceremoniach herbaty, kostiumach, literaturze japońskiej i teatrze. A kontemplacja kwitnących ogrodów i pełni księżyca na niebie, pomimo rosnącego tempa życia, pozostała ważną częścią życia Japończyków. Wszystko to jest związane z wiarą w świat duchowy i że istnieje z nim jakiś związek.
Fabuła
Dzisiaj porozmawiamy o jednej z tych tradycji, a mianowicie o instalacji rytualnych bram - Toria. Odważnie nazywamy rytuał Torii, ponieważ ich wygląd w architekturze Japonii jest związany z wieloma mitami i legendami. Jedna z tych legend wyjaśnia znaczenie słowa thora: przetłumaczone z japońskiego - to gniazdo, gniazdo. Historia mówi, że siedząc na wysokim okoń, stad. To bóstwo było ucieleśnieniem słońca, a kiedy wyszło z jaskini, światło znów świeciło na świecie.
Porozmawiajmy w tym artykule o tym, jakie miejsce bramka, w szczególności tor, była zajęta w kulturze Japończyków. I jakie rodzaje bram można podkreślić.
Podobnie jak w wielu kulturach, w Japonii status społeczny danej osoby jest określany przez określone znaki. Ogrodzenie przed domem mogło wiele powiedzieć o tym, jaką rodzina żyje za nią. Do 19 t. Tylko japońska arystokracja mogła sobie pozwolić na taki element architektury jak brama. Zorganizowałem nawet znajomość konkursów na ulicach miasta na ich budowę. I chociaż teraz bramy przed domem nie określają sytuacji społecznej tak żywo, uważa się, że nadal mogą wiele powiedzieć o swoim właścicielu.
Brama była również obowiązkową częścią architektoniczną herbaciarni. Na ceremonie herbaty zbudowali domy, do których prowadził ogród z bramą i ścieżką.
Toria nie można nazwać pełnym ogrodzeniem, ponieważ nie mają one skrzydła i składają się tylko z dwóch, częściej drewnianych, pionowych filarów i kilku poprzeczek. To raczej punkt orientacyjny. Zaproszenie do wejścia. Japończycy uważają ich za granicę między dwoma światami. Nic dziwnego, że tor można zobaczyć przed wejściem do świątyni lub cmentarza chińskiego. Czasami można je znaleźć w pobliżu drzewa, gór lub źródła. Rzadko nad drogą.
Materiał na tor
Budują toru cennego drewna (Cryptomeria, Tree Camphor), jest tradycyjnie czerwony i pomalowany dyskretnym wzorem lub hieroglifami. W dzisiejszych czasach materiał jest oczywiście bardziej zróżnicowany. TROM BRONZE, GRANITOWY, BEZPIECZNY. Podobnie jak w wielu innych krajach, przeznaczam pieniądze na budowę konstrukcji religijnych.
W Tokio to słynna uliczka stojącego toru. Długa droga prowadzą do świątyni.
Najbardziej rozpoznawalne są toru w świątyni Itsukushima. Bramy zostały wzniesione tuż w wodzie, a z morza są zaproszone do wejścia do najważniejszej świątyni kraju.
Kamienne toru są instalowane przy wejściu do świątyni w mieście Nagasaki. Cudownie oparli się eksplozji bomby atomowej.
Oczywiste jest, że nikt nie może zabronić budowy toru w twoim ogrodzie (tym bardziej, że nie jest to trudne z własnymi rękami), ale nie zapominaj, że cała lud wkłada w symboliczne znaczenie i święte znaczenie w znaczeniu ta struktura.
Cel Torii
Toru mają taką samą nazwę jak świątynie, przed którymi stoją. Toria są najbardziej rozpoznawalnym symbolem współczesnej Japonii.
Każdy turysta, który odwiedził ten kraj, powinien mieć co najmniej jedno zdjęcie na tle tych tajemniczych bram. Możesz je również zobaczyć na rodzinnych płaszczach i flagach.
Oczywiście, oprócz Torii, Japończycy instalują również inne bramy w pobliżu świątyń i sanktuariów. Są to pełne potężne bramy ze skrzydłami i możesz je zamknąć w nocy. Niektóre z nich wyglądają niesamowicie, ponieważ spoczywają pod dachem. Brama świątynna można podzielić na dwa typy.
Shintoizm
Do XIX wieku świątynie buddyjskie znajdowały się w kompleksach świątynnych Shinto, odbywały się obrzędy buddyjskie. Elementy kultu zostały zapożyczone od siebie, a nauki się zmieszały. Ale po rewolucji Maidzi 1868-1889.G. Wydano dekret o rozróżnieniu między sinto a buddyzmem. To położyło podstawę nowych tradycji. W tym czasie zbudowano bramy w stylu syntetycznym bez zanieczyszczeń innych religii. Mieli prosty projekt: niepomalowane wiązki pod trzciną, wyłożone kafelkami, miedzianymi dachem. Przykład takiej bramy można znaleźć w największym syntezie sanktuarium Meiji Dzingu w Tokio. Świątynia została zbudowana na cześć cesarza Meiji i jego żony. A także w świątyni Yasukuni w Tokio, która jest centrum ceremonii religijnych.
buddyzm
Drugi typ bramy jest imponującą strukturą. Te dwie bramy są tradycyjnie malowane na czerwono lub czarne i luksusowo ozdobione. Obraz jest wypełniony rzeźbami po bokach bramy. Można to być sparowani strażnicy - Lion, pies, jelenie. Od wandali i krzywdy są chronione przez ogrodzenie. Styl tych bram powstał, gdy nauki buddyjskie dominowały w Japonii. Przykładem takich bram jest brama emaemona. Zadziwiają swój pomysł architektoniczny i projektowy. Prawie 3set obrazów kultowych japońskich zwierząt, mędrców i wszelkiego rodzaju wzorów ożywia ściany bramy. Są słusznie uważane za dziedzictwo kulturowe i narodowe Japonii. Bramy przed świątynią Yasak są również godne szczególnej uwagi. W tradycyjnym czerwonym kolorze pod skomplikowanym dachem (japońskie dachy zaczęły budować nad bramą pod wpływem chińskiej kultury) stale przyciągają wielu wierzących i turystów.
Ogrody herbaciane
Japończycy dekorują swoje ogrody prostszą strukturą. Są to dwa filary z bramą, a także prosty lub szczytowy dach (lub bez niego). Dosłownie w ciągu jednego stulecia w Japonii tradycja łamania ogrodów herbacianych pojawiła się w Japonii. A bramy w nich zostały postawione ze znaczeniem. Zgodnie z tradycją goście napotkali Ajar lub szeroko otwartą bramę. Za ostatnim zaproszonym brama zamknęła się i rozpoczęła się ceremonia. Zainteresowanie wszystkimi świętymi zachęcało ich do przekonania, że próżność i kruche pozostały tam, za ogrodem i bramami były dzielone przez dwa światy.
Japończycy są znani ze swojej miłości do harmonii, więc w małych ogrodach herbacianych nie spotkasz wysokiej bramy.
W dużych ogrodach obrazy przedstawiające niektóre wydarzenia historyczne naprzemiennie. Instalują masywne bramy i bramy oddzielające jedną scenę od drugiej.
Toria dzisiaj
Ale nie daj się zwieść widocznej prostocie projektu japońskiej bramy. Bramy dwóch filarów z poprzeczką bez dachu łatwo zamieniają się w prostą partycję, jeśli otaczający krajobraz nie jest podtrzymywany w odpowiednim stylu. Jeśli planujesz przełamać ogród w stylu japońsku na swojej stronie, unikaj używania różnych kierunków stylistycznych. Wtedy brama lub jakaś fabuła nie będzie wyglądać śmiesznie. Radzimy również zwrócić uwagę na materiał kołnierza - tradycyjnie to drzewo. A dach można pokryć miedź, żelazo lub małe/duże płytki.
Wybór roślin
I oczywiście, jeśli mówimy o ogrodzie, nie można nie wspominać o roślinach. Aby stworzyć japońskie nuty w ogrodzie, udekoruj zimnym bambusem. Użyj dekoracyjnych odmian drenażu, jabłki i moreli. Dodaj jasne kolory z elegancką i pigwy. Dominujące kolory są prześledzone w stylu japońsku: czerwony, zielony, biały. Ważne jest, aby nie przesadzić z nurkowaniem. Niech kolory będą naturalne. Japońskie ogrody nie są wspaniałe, powinny zachęcać do samotności, pokoju. I oczywiście kamienie. Mały żwir, żwir, rockery, ogród kamieni - kamienie w dowolnej formie. W Japonii kamienie są uważane za najdoskonalszy materiał.
W japońskich ogrodach bramy tworzą pojedynczy obraz z łukami i arborami. Osiąga to złudzenie, że nawet obiekty tworzone przez ludzi są faktycznie tworzone z natury. Ale nie martw się, w rzeczywistości nie jest to takie trudne zadanie. Japońskie ogrody, choć dość egzotyczne, ich rozmieszczenie dużych kosztów nie wymaga. A na przykład brama z bambusa będzie kosztować nie więcej niż instalacja zwykłego.
