Rodersia (rodgersia) - exot in the garden

Zadowolony

Opis egzotycznej Rogersia Brown (ze zdjęciem)
Rodzaje i odmiany Rogersia of Morganit: Nazwy, opisy i zdjęcia
Rogersia Stoplymp lub Podofillovaya
Cirrus Rogersia i widok z czarnego bzu
Rozmnażanie i lądowanie Rogersia na otwartym terenie
Sadzonki Rogersia: Jak się rozwijać
Rozmnażanie Rogersii jest kłącze
Opieka nad Rogersią

Wieloletnia egzotyczna Rogersia dla ogrodu: musisz wiedzieć, jak dbać o Exota, a my również oferujemy jej zdjęcie.

Egzotyczne rośliny w ogrodach naszego kraju od dawna nie są wyjątkiem, ale w przeważającej części są to coroczne uprawy, które nie wytrzymują mrozów. Kwiaty jasne i współbazowe są najczęstszymi gatunkami, których odmiany są prezentowane ze zdjęciami i nazwami na tej stronie. Są najbardziej odpowiednie do lądowania w osobistej działce, a opieka nad nimi nie jest tak skomplikowana jak inne odmiany. Prawie wszystkie egzotyzny ogrodu to bardzo wybredne rośliny, które wymagają starannej opieki i nadzoru. Ale nie można tego powiedzieć o atrakcyjnych wielu latach Rodgersji, w ogrodzie, który wygląda niesamowicie ze względu na jego dekoracyjne liście i aromatyczne kwiatostany. W tym numerze porozmawiajmy o tym, który gatunek może być uprawiany na Twojej stronie, jak dbać o Exot.

Spójrz na kwiaty Rogersji na zdjęciu, które ilustrują ich najbardziej niesamowite cechy dekoracyjne:

Zdjęcie pokazuje kwiaty Rogersiya Culmentalność w formie kwitnącej

Opis egzotycznej Rogersia Brown (ze zdjęciem)

Egzotyczna Rogersia Kashtanolitnaya jest klanem rodziny Stonel, to najwięcej, w tym tylko 8 gatunków. Rozpoczynając opis Rogersii, warto powiedzieć, że liczba przedstawicieli w innych źródłach o opisie jest często zmniejszona, ponieważ wielu z nich przypomina swoich „krewnych”. Kilka gatunków wyróżnia się w rodzinie, mając dekoracyjne płyty z różnych odcieni i aromatyczne duże kwiatostany. Zwłaszcza podczas kwitnienia roślina Rodgersia wygląda bardzo niezwykle, jak widać na zdjęciu poniżej:

Bezprecyjny kasztan Rogersia jest reprezentowany przez trawiaste krzewy rośliny wieloletnie. Kopie rosną bardzo duże z potężnymi zasłonami liści podstawowych. Ogromna dystrybucja w środowisku naturalnym zajmuje w obszarach Azji Wschodniej, a mianowicie w Chinach i Japonii. W naturze odmiana rośnie na obszarach górskich.

Wzrost rośliny przed kwitnieniem, średnio nie więcej niż 80-120 cm, na początku lipca Rogersia rzuca wysoki szypułka. Znajduje się nad dużymi płytkami liściami o długości 50-60 cm. Liście, w zależności od gatunku, mają różne kształty: wyczuwalne lub łatwo psujące się. Na pierwszy rzut oka, dzięki potężnej uldze, trudno powiedzieć, że blacha jest prosta, co właściwie jest.

Początkowo, w młodym wieku, roślina ma system korzeni prętów, tylko z czasem tworzy warstwy pachowe. Zmodyfikowana łodyga powstaje powyżej poziomu gleby, który jest często mylony z kłącza. Możesz go odróżnić tylko przez nerki. Wychodzą z niego długie ogonki, z którymi płyty liściowe są przymocowane do pędów.

Kwiaty dekoracyjne dekrety Rogersii są bardzo malownicze. Są to małe różowawo, kremowe lub białe pąki zebrane w luźnej panice, jak pokazano na zdjęciu poniżej. W Chinach i Japonii roślina jest doceniana jako doskonała roślina miodowa, jej cienki elegancki aromat przyciąga dużą liczbę owadów. Po rozkwicie powstaje owoc - suche pudełko.

Rodzaje i odmiany Rogersia of Morganit: Nazwy, opisy i zdjęcia

Większość znanych gatunków Rogersii w zakresie zaufania i jej odmian, a także hybrydy jest używana jako rośliny ogrodowe. Prawie wszystkie z nich mają możliwość tworzenia potężnych malowniczych zasłon z liśćmi zebranymi w podstawowym ujściu. Ponadto strona zawiera nazwiska odmian Rogersia z opisami i zdjęciami, które pomogą uzyskać pełne wrażenie kultury.

Jednym z popularnych gatunków Rogersia jest poznawcze, w środowisku naturalnym żyjącym w górach Chin. Wysokość zielonego krzaka wynosi nie więcej niż 80 cm. W okresie kwitnienia Rogersia osiąga 140 cm z powodu wysokiego szypułki. Liście brwi na długich ogonkach są podobne do kasztanka. Podczas kwitnienia młode liście mają brązowy kolor odcienia, z czasem stają się jasnozielone. Długość płyty liściowej wynosi nie więcej niż 50 cm. Najczęstszą różnorodnością Kosstanolitsky Rogersia jest brązowy Pikok, osiągający 150 cm podczas kwitnienia. Przez cały sezon wegetacyjny płyty liściowe są malowane zielonym odcieniem z brązowym odcieniem, podczas wzdęcia są malowane w kolorze fioletowym, jak pokazano na zdjęciu poniżej. Charakterystyczną cechą gatunku jest uważa się za to, że jego łodygi i ogonki liści są opuszczane z małymi brązowymi włosami.

Większość botaników przypisuje się typowi współbazowej Rogersji wykorzystuje Henrisię, ma płyty liściowe o bardzo jasnozielonym odcieniu. Jesienią część dekoracyjna jest jeszcze bardziej malownicza - rumienie się przed więdnięciem.

Rogersia Stoplymp lub Podofillovaya

Rogersia jest nie mniej popularna w stosunku do stipolitu lub podopilaka, rośliny tego gatunku są reprezentowane przez okazy do 100 cm wysokości, z szypułką do 1,5 m. Wytłoczone liście z potężnym przyjęciem jesieni i wiosny mają fala brązu. Płyta liściowa podzielona na dłoń jest przymocowana do pełzającego kłącza z długimi ogonkami. Małe pachnące białe kwiaty z różowym odcieniem zbierają się w luźnych kwiatostanach.

Cirrus Rogersia i widok z czarnego bzu

Największa liczba hybryd i różnych odmian jest formą Cirrus Rogersia, dzięki czemu jest częściej używana do dekoracji krajobrazu. Małe krzewy o wysokości do 60 cm, zebrane z licznych płyt liściowych, które znajdują się na długim ogonku. Wizualnie liście Cirrus Rogersia są bardzo podobne do jesionu górskiego, tylko znacznie większe i więcej ulgi. W młodym wieku pomarańczowy blachy, jak na zdjęciu poniżej. Kwiaty są częściej spotykane różowe lub białe z fioletowym odcieniem, zbierane w długich kwiatostanach do 30 cm. Na początku lipca roślina rzuca wysokie szypułki o długości do 120 cm. Następujące odmiany są najbardziej popularne w ogrodnictwie:

1) Czekoladowe skrzydła (Chicolite Wings) - bardzo dekoracyjna roślina dla każdego ogrodu. Jego szczególność polega na tym, że żaden z innych rodzajów Rogersji nie może porównać z dużymi blachy w kolorze czekoladowym, które ostatecznie nabywają ciemnozielony odcień (zwykle dzieje się to przed kwitnieniem). W lipcu zobaczymy różowe kwiaty, znajdują się na długim szypułce, o długości do 110 cm i zbierane w pachnącymi kwiatostanami
2) Eleans - bardzo elegancka odmiana ogrodu. Jego wysokość wynosi nie więcej niż 110-120 cm. Liście w dowolnym okresie życia są zielone. Kremowe kwiaty z różowawym odcieniem
3) Ciemni pochyle - rośliny do 1 metra wysokości z różowymi małymi pączkami. Płyty liściowe są duże, zielone.

Z Cirrus Rogersia jest często porównywana przez Bosino Vitality. W ogrodnictwie jest stosowany jako bardziej zwarte rośliny, o wysokości do 120 cm w kwitniu (na wysokości krzaka 50-70 cm). Jeśli wyhodujesz ten gatunek w słonecznym miejscu, liście będą miały odcień z brązu, w cieniu talerzy są zabarwione nasyconym zielonym odcieniem.

Rozmnażanie i lądowanie Rogersia na otwartym terenie

Przed sadzeniem Rogersji na otwartym terenie musisz zdecydować o metodzie propagacji. Początkowo możesz kupić taką zakład dla swojej witryny w specjalistycznych sklepach lub na wiejskim rynku ogrodników. Najczęściej sprzedają kłącze lub nasiona. Rozmnażanie przez sadzenie materiału z owoców Rogersia jest bardzo złożonym i długim procesem. Wynika to z długiego okresu tworzenia roślin, a także z niskim kiełkowaniem. Aby skutecznie kiełkować nasiona w domu, będą one potrzebować długotrwałego stratyfikacji. Takie warunki można stworzyć przez siewę materiału zimą w listopadzie.

Sadzonki Rogersia: Jak się rozwijać

Jeśli nasiona są zakupione wiosną, możesz je sadzić dla sadzonek. I o tym, jak rozwijać sadzonki Rogersji, jest szczegółowo opisany w artykule.

Aby to zrobić, przyjmujemy wilgotny podłoże składników odżywczych (Rogersia nie jest wybredna dla kompozycji, ważne jest, aby był pożywny, a nie tłusty). Sadzimy nasiona w płaskiej formie na małej głębokości i wkładamy pojemnik w pomieszczeniu o zerowej temperaturze powietrza (lub blisko 0). W takim miejscu musisz przechowywać sadzonki przez tydzień, a następnie zwiększyć temperaturę zawartości do 10-15 stopni. Aby sadzonki stały się silne i odporne, muszą być stale zwilżane i karmione roztworami składnikowymi dla kwiatów. Przeprowadzamy nurkowanie w poszczególnych pojemnikach tylko wtedy, gdy młoda Rogersia osiągnie wzrost co najmniej 10-15 cm. Na otwartym podłożu roślina jest sadzona późną wiosną bliżej lata. Ważne jest, aby wiedzieć, że roślina wyhodowana z nasion, aby osiągnąć „dojrzały” wzrost tylko przez 2 lub 3 lata życia.

Wraz z propagacją nasion Rogersji mogą występować wielkie trudności związane z kiełkowaniem i długotrwałym wyglądem pierwszych kiełków. Ale będzie to znacznie trudniejsze dla tych, którzy niezależnie zbierają materiał do sadzenia, ponieważ wieloletnie jest podatne na nalewanie. Z tego powodu, jeśli chcesz „eksperymentować”, sadzić różne hybrydy i odmiany zdalnie od siebie, na odległość.

Rozmnażanie Rogersii jest kłącze

Żadne trudności nie pojawią się wraz z propagacją Rogersji przez kłącze, a dokładniej przez jego podział. Odbywa się to wiosną lub jesienią, w tym okresie korzeń jest wykopany i podzielony za pomocą ostrego noża. Umieszczamy Delenges w wstępnie przygotowanych małych dopasowaniach na głębokości 5-6 cm. Gleba przed sadzeniem za kilka dni lub przez kilka tygodni lepiej jest kopać i dodać do niej dużą ilość humusu, torfu lub kompostu - Rogersia uwielbia nawozy organiczne, rozwija się lepiej i kwitnie od nich. Późnym latem roślina można propagować za pomocą sadzonek: części arkusza o „pięcie” są cięte.

Aby osiągnąć zwiększoną odporność jesienią, podziały są umieszczane w celu kiełkowania w domu dla sadzonek. Będzie to wymagało płaskiego pojemnika z podłożem odżywczym, który musi być mokry do pierwszych kiełków. Przez całą zimę Delenki trzymają się w temperaturze nie więcej niż 10-15 stopni, więc tworzymy warunki bliskie naturalnemu do stratyfikacji.

Opieka nad Rogersią

W jednym miejscu Rogersia może z łatwością żyć przez kilka dziesięcioleci, jeśli możesz właściwie o to troszczyć się. Nawet takie nie -ship exot ma swoje własne niuanse w rosnącym, szczególnie w miejscu, w którym powinien być sadzony. Większość gatunków jest modnych, ale wiele z nich może wytrzymać słoneczne obszary. Najlepiej jest sadzić Rogersię, aby wybrać miejsce, w którym słońce spadnie wczesnym rankiem lub wieczorem.

Podlewanie zależy od oświetlenia i wilgotności gleby. Jeśli roślina znajduje się w cieniu, częste podlewanie jest potrzebne, ale nie całkiem obfite. Jeśli Rogersia rośnie na otwartym słońcu, procedury wodne należy wykonywać znacznie częściej. W celu zachowania wilgoci gleby jest dopuszczalna wielos.

Nie możesz objąć Rogersii za zimowanie, ponieważ ta roślina może wytrzymać mrozy do 25 stopni. Ale jesienią przed pierwszymi mrozami musisz przeciąć krzak pod korzeniem. W zimach bez śniegu wymagane będzie schronienie lekkie z suchych liści lub trocin. Jesienią musisz zrobić niewielką ilość nawozów mineralnych.

Uszkodzone i wirujące liście muszą być stale usuwane z buszu. Chociaż roślina nie jest narażona na choroby i żywotne życie, z powodu dużych rozmiarów mogą wystąpić różne deformacje. Zwiędłe liście i kwiaty biorą siły z rośliny. Jeśli Rogersia całkowicie zniknęła, wówczas szypułka jest również usuwana.