Diy mountainering: rośliny i kamienie
W ciągu ostatnich dziesięcioleci alpinary stały się powszechne w naszych ogrodach wraz ze znanymi klometami. Te kompozycje mają wiele różnych nazwisk. Wymieniamy tylko kilka: slajdów alpejskich, mozaiki, skały, scree, miniaturowe alpinera, zacienione alpiniarstwo, leśne wąwóz, skaliste ścianę, stok tarasowy, rockowy, czeski wałek itp.D. Niektórzy klasyfikują tutaj japońskie ogrody kamieni.
Każda z nazw ma własnej definicji, w zależności od stosunku ilości i kształtu kamieni, wielkości i witalnego kształtu roślin, ulgi itp.D. Wygląda na to, że debata na temat terminologii jest nieco scholastyczna, zwłaszcza że często w jednym kompozycji istnieje połączenie wielu cech kompozycji o różnych nazwach.
Termin „Rokarie” jest najczęstszy, ponieważ nazwa „Alpine Gorka” pochodziła z Francji, gdzie w ogrodzie botanicznym powstała zjeżdżalnia roślin i kamieni przyniesionych z Alp. Tak więc, „bez skupienia się” na warunkach, użyjemy wielu z nich, może w kilku bezpłatnych interpretacjach.
Różnorodne rockerie
Poniższe zdjęcie pokazuje najbardziej typowe alpinia (Alpine Hill). Czasami wzgórze jest połączone ze strumieniem i zbiornikiem. Alpinary wyglądają dobrze w krajobrazie miejskim.
Chciałbym powiedzieć osobno o zbiornikach w połączeniu z wzgórzem. Jeśli zbiornik jest dość duży (około 100 m²), jak na następnym zdjęciu, nie możesz wyeksportować gleby, ale zorganizuj z niej rockerów. Mieści również sprzęt do konserwacji basenu (filtr, okablowanie elektryczne, elementy sterujące). Na szczycie Rocarii znajduje się pokład obserwacyjny, w którym można podziwiać ogród i staw.
Rokarie są pokazywane z jeszcze nie zakończonym krajobrazem, ale wszystkie jego elementy strukturalne są widoczne: ogólne kamienie, ściany oporowe, wodospad, nadzienie itp.D. Nawiasem mówiąc, o wypełnieniu wokół ściany oporowej. Jest to bardzo ważny element podczas tworzenia alpinistyki. Ułatwia konserwację (jest łatwe do zapewnienia i wyeliminowania), poza tym jest bardzo dekoracyjny.
Jak już wspomniano, rockers niosą również obciążenie funkcjonalne. Jako przykład, rozważ zbiornik z grotą i wodospadem. Za tą strukturą znajduje się filtr, generator elektryczny, zorganizowany jest magazyn instrumentu, jest piwnica.
Ponieważ zimą struktura zamarza w przeciwieństwie, potrzebny jest dokładny wybór asortymentu roślin. Jak pokazuje doświadczenie, rośliny iglaste dobrze się zakorzenią, horyzontalne jałowca (Juniperus horizontalis), Cossack Juniper (Juniperus Sabina), Mountain Pine (Pinus Mugo), Cedar Streamer (Pinus pumila) i Larix SP (Larix Sp SP (Larix sp SP Larix SP SP.), Mikrobiota Cross -Pale (mikrobiota dekussata).
Wybór krzewów liściastych i roślin zielnych jest znacznie szerszy. Księżniczka (Rubus arcticus), różne rodzaje czystości (Sedum spp.). Oryginalna kompozycja z mchami i porostami z Cladonia SP (Cladonia SP.).
Rocaria ze strumieniem i zbiornikiem przy drzwiach wejściowych do domku, wizualnie wciągając wejście, a zwłaszcza platformę wejściową do garażu. Piękny widok otwiera się na rockery z góry, ponadto jest to „wizytówka” na stronie.
Ale wracając do funkcjonalności alpejskich szkiełek. Następne zdjęcie pokazuje skalistą ścianę o wysokości więcej niż 1 m. Jest to położone z masywnych płyt z piaskowca bez użycia roztworu spoiwa. W odstępach między kamieniami sadzono różne rodzaje czystości (sedum reflexum, s. Spurium, s. Hybridum), Rhazha Rocky (Arabis Saxatile) i inni. Na górnym poziomie pod dużymi sosnami - inne gatunki trawiastych roślin i krzewów.
Dobre rockery i połączone ze ścianami oporowymi. Tutaj rozjaśniają monotonię ścian oporowych i wygładzają przejście do innego obszaru ogrodu.
Użycie różnych gatunków roślin iglastych w skalowaniu i na ścianie oporowej wzajemnie wzajemnie wspiera. Różne odmiany wiecznie zielonej kory brzozy Fortunei (Eucionimus Fortunei) i Pachisandra of the Final (Pachysandra terminalis) dobrze pasują do roślin iglastych. Zniesplady wiecznie zielone w połączeniu z liścią, mając piękną koronę, pozwalają utrzymać dekoratywność kompozycji późną jesienią i zimą.
Oddzielny temat - duże kamienie (głównie grudki dolomitu), mający nieprawidłowy kształt kątowy z powierzchnią, usianą dużymi i małymi jaskiniami, pęknięciami. Takie kamienie przyniesione z gór Kaukazu są zwykle zamieszkane przez rośliny o wysokiej liczbie i reprezentują ich naturalny skład. Rośliny są świetne w warunkach przeciętnego paska Rosji z wystarczającą wilgocią. Zalecamy uzupełnienie tych społeczności (wypełnianie bezpłatnych nisz lub tworzenie nowej kawalerii) takimi roślinami (saksatile Allium), cebuli sferycznej (Allium globosum), White Liteus (Allium albuidum), Cebula Mountain (Allium montaanum). Dekoracyjnych skalnich, puste (aubrieta sp.).
Aby było to piękne
Mówiąc o roślinach używanych w rockery, chcę doradzić: nie podążaj za okazją znaczków i stereotypów. Wszystko zależy od zadań i celów istniejących możliwości. Jeśli chcesz stworzyć sam skład roślin alpejskich, to oczywiście musisz użyć niskiej trawy, nieodłącznej w tych społecznościach.
Dotykając innych przypadków, należy przestrzegać stosowności za pomocą roślin odpowiednich do składu, który wymyśliłeś. Kombinacje mogą być bardzo niezwykłe, ale ma to swój własny „najważniejszy”. Jest tylko jeden wymóg: uczynić go pięknym. Sadzenie roślin o różnych kolorach liści i igieł, owoce dekoracyjne i, oczywiście, kwiaty są mile widziane.
Jeśli to możliwe, użyj mchów rosnących na ekotopach technogenowych (bloki betonowe, asfalt itp. D.) z rodzaju tortula (tortula truncata, t. Muralis i in.). Rośliny te są bardzo wygodne do wypełnienia luk między kamieniami. Dobrze korzenia i zapobiegają procesie erozji gleby, powstrzymują kiełkowanie chwastów. Wyściełając pęknięcia w kładzeniu ścieżek lub ścianach oporowych, otrzymujemy efekt patyny (nalot na starożytność).
Urządzenie alpinarium
Po wybraniu miejsca na stronie i wyobrażaniu sobie, jak będzie wyglądać twoje wzgórze, przechodzimy do znacznika. Optymalny rozmiar wzgórza ma długość około 5-8 m i 3-5 m szerokości, co pozwoli ci umieścić tutaj wystarczającą liczbę roślin. Formularz może być od owalny do złego.
Oznaczając kontur zjeżdżalni, w tym wyciek na ziemi, usuwamy glebę na głębokość około 20 cm. Ustawiamy tam dno powstałego napadu i umieszczamy tam geotelektyle (materiał syntetyczny bez tchnięcia)). Jest to konieczne, aby chwasty nie wyrastały, a piasek i żwir nie były „utopione” w ziemi. Krawędzie geotełułowe wiążą się z glebą. Następnie, w miejscu instalacji głównego kamienia, wlewamy wzgórze żwiru lub kruszonego kamienia ułamka 5-20 mm. Slajd żwirowy powinien mieć szeroką podstawę i płaski szczyt na poziomie instalacji głównego kamienia. Następnie, wzdłuż obwodu napadu, leżymy geote ekspres i, obracając krawędź, utworzona wnęka wypełniamy żwirem, aby stworzyć wystawę wokół wzgórza. Najpierw wypełniamy pozostały napad warstwami piaskiem (5 cm), a następnie żwirem (5 cm) i pozostałej przestrzeni napadowej (10 cm) jest wypełniona żyzną glebą (mieszanka torfowa). W rezultacie przechodzimy do poziomu witryny, mając już gotowe zrzucanie żwiru.
Po ubiciu gleby (wypełnianiu jej do wymaganego poziomu), przechodzimy do zerowego poziomu slajdu. Po nakreśleniu konturu pierwszego poziomu, kopamy płytką i wąską fossa (do warstwy żwirowej). Śpimy z żwirem - będzie służył jako fundament dla kamieni pierwszego poziomu. Następnie instalujemy wstępnie wybieżone kamienie pierwszego poziomu i zadokujemy je mniejszymi kamieniami łączącymi. Za pomocą gumowego młotka używanego w kafelkach do grupy, wszystkie kamienie są instalowane na granitowej podkładu. Powtarzamy operację z zasypaniem i ubijaniem płodnej warstwy w pierwszej wnęce na poziomie.
Na utworzonym obszarze pierwszego poziomu planujemy obwód drugiego poziomu i powtarzamy wszystkie operacje instalacji kamieni. Zduplikuj operację wypełnianiem uformowanej wykopu żyzną glebą i przejdź do poziomu instalacji głównego kamienia. W razie potrzeby początkowo nalany żwir do instalacji głównego kamienia jest wycięty lub wypełniony do uzyskanego poziomu. Zainstaluj główny kamień.
Zrzuciliśmy wzgórze na dwa lub trzy dni, pozwól jej zwisać. W razie potrzeby dostosowujemy „pływające” kamienie, wypełniamy glebę. Podczas sadzenia roślin lub pielego instalujemy kilka płaskich „technologicznych” kamiennych płyt.
Następnie możesz zacząć sadzić rośliny. W tej pracy należy wziąć pod uwagę, w jaki sposób wzgórze jest zorientowane na punkty kardynalne i na jakim poziomie sadzimy rośliny. Wzgórze, które okazało się dobrze wyczerpane, ale najsuchsze miejsca będą na górze, t.do. Podczas podlewania większość wody płynie. Południowa strona slajdu otrzyma najlepsze oświetlenie, najmniejsze - północne. Tak więc najbardziej „surowe” i „ciemne” miejsca będą znajdować się w dolnej części północnej strony wzgórza, a najbardziej „jasne” i „suche” - na górze strony południowej - cała reszta - strefy przejściowe. Gradienty oświetlenia i wilgotności w tych punktach mogą się nieznacznie różnić.
Wybierając rośliny do alpinizmu, należy wziąć pod uwagę nie tylko ich dekoratywność, ale także wymagania środowiskowe, plastyczność środowiska.
