Asplenium
Większość miłośników wspaniałej i luksusowej zieleni niezmiennie zatrzymuje wybór paproci wewnętrznej, zdolnych, w przeciwieństwie do wielu innych dekoracyjnych upraw, bardzo szybko i intensywnie rośnie.
Papłani, jak wiecie, nie kwitną, propagowane przez spory, a zamiast łodygi większość z nich tworzy grube bazowe gniazdo pięknych eleganckich liści.
Liście typowych przedstawicieli paproci są złożone cirrus, specjalny kształt zwany „wai”. Ale są też nietypowości tej dużej klasy starożytnych roślin - z całą płytą liściową. Właśnie to należy asplenium - długoterminowe paprocie, które doszło do kultury Floriculture z lasów tropikalnych Azji, Australii, Polinezji, Nowej Zelandii i kontynentu afrykańskiego. Często, wraz z głównym, używana jest inna nazwa asplenium - kostenety związane z jego należącym do rodziny Kostentsov.
Niektóre rodzaje asplenium wciąż mają charakterystyczne liście okołoporodowe, ale większość płyt liściowych to błotnisty, szeroko ograniczony, a nawet wydłużony trójkątny kształt. Powierzchnia liści jest gładka lub falowana z równymi lub falistymi krawędziami. Kolorystyka jest jasna, jasna lub ciemnozielona. Liście mogą osiągnąć długość 70 cm lub więcej, ale mogą być bardzo delikatne i kruche.
Na dole liści znajdują się narządy reprodukcyjne - sporangia. Wyglądają jak małe brązowe punkty lub paski, więc czasami błędnie przyjmują z chorobą lub atakiem szkodników. Ale sporangia powstaje tylko z wystarczającym poziomem wilgotności.
Asplenium odnosi się do roślin mielonych lub epifitycznych, dobrze wygląda zarówno w małych doniczkach, jak i w wannach, a także w zawieszonych garnkach i koszach. Uważa się również, że pozytywnie wpływa to na ekologię domu, ponieważ jest w stanie pochłonąć szkodliwe zanieczyszczenia zawarte w otaczającym powietrzu.
Wspólne typy i odmiany asplenium
Rodzina obejmuje ponad 700 gatunków paproci, z których około jedna trzecia może być bezpiecznie uprawiana w sztucznym środowisku. Ale do tej pory w sprzedaży, a nawet podczas spotkań zbiorczych, różnorodność gatunków rodzaju jest znacznie skromniejsza.
Zagnieżdżanie - Jest to najbardziej znane, a zatem szeroko rozpowszechnione wśród innych rodzajów asplenium. Łiegł swoje imię zewnętrznym podobieństwu z prawdziwym gniazdem ptaków - dzięki szerokiej gniazdkowi liści i gęstym łuszczącym kłącze.
Liście przedstawicieli tego gatunku są jasnozielone, całe, skórzaste, szerokości 6-8 cm i długości niż 70 cm. Zebrane w grubym i gęstym ujściu. Nowe liście rosną ze środka. Duża gęsta środkowa żyła brązowego koloru przechodzi na środku blachy. Na wolności gniazdowanie jest epifitem, rośnie, polegając na pniach drzew i może osiągnąć gigantyczne rozmiary. Wśród odmian odmian, najbardziej niezwykły wygląd asplenium krysztatu gniazdowego. Krawędzie liści w roślinach tej odmiany są nierównomiernie rzeźbione i w kształcie przypominają grzebień.
Scolopenderic - To jest naziemny typ paproci. Na zewnątrz jego liście są bardzo podobne do liści gniazdowania. Solidne skórzaste pasek, długość, mogą rosnąć do 60 cm, a szerokość -3-6 cm, znajdują się na długich ogonkach. U młodych roślin liście rosną pionowo, ale zginają się z wiekiem.
Mieszkańcy Asplenium Skolopendro są często nazywane „językiem ONII” lub „Listovik”. I dostał nazwę swojego gatunku dzięki myślom, które w okresie owocowania znajdują się w taki sposób, że arkusz naprawdę staje się jak „stonoga” (lub „Scolopendra” przetłumaczona na łacin). Ten typ ma wiele form dekoracyjnych i hybrydowych. Na przykład undulatum - z kręconymi liśćmi. Asplenium Scolopendro - odporne na mróz i idealne do krajobrazu zimowych ogrodów i innych fajnych pokoi. A w krajach Anglii i Niemiec występuje nawet w dzikim.
Cebula -bearing - Nazywa się to, że u góry liści powstają podwładne pąki lub sucha rajstopy. Często kiełkują, a jednocześnie w fabryce matki. Następnie, osiągając średnicę 5 cm, obsypali się na ziemię i zakorzenili się. Kształt liści u przedstawicieli tego gatunku jest charakterystyczny dla dopasowanych paproci, przypomina liście koperków lub pietruszki, o długości 30-60 cm, szerokości 20-30 cm. Asplenium Cebula, przypominanie przypominania grupy liściastej. Jest to drugi najpopularniejszy gatunek, powszechny w kulturze Floriculture wśród przedstawicieli tego rodzaju.
Żyworodny - Nie na próżno, nosi swoją nazwę. A także cebulę -zdolność cebuli jest zdolna do propagowania w sposób wegetatywny. Po górnej stronie liści na asplenium energicznych (podrzędnych) nerków „dzieci” rosną w postaci małego wylotu liści. Upadając na ziemię, zakorzenią się. Liście przedstawicieli tego gatunku są również okołowiowe, trójkątne, zakrzywione łukiem. Znajdują się na krótkich ogonkach i zbierane w gnieździe. Segmenty arkusza są bardzo wąskie, prawie filamentowe i ogólnie jego wymiary mogą mieć do 60 cm długości, szerokości 15–20 cm - 15–20 cm.
Starożytny - Na zewnątrz podobne do gniazdowania aspplenium, ale różni się w mniejszych rozmiarach. Krawędzie całej płyty liściowej są faliste, a w odmianie Osaka, która najczęściej występuje w kulturze - kręcone, jak zwinięte.
