Magonia

Wszyscy są dobrzy dla krewnego z lśniących liści marszczyków z ostrymi cierniami na końcach, takich jak padub, i puszyste słoneczne uzupełnienia kwiatostanów z aromatem doliny oraz jasne skupiska niebieskich jagód, takie jak winnice, które wielu uważa za niejasne, a ktoś produkuje od nich wykwintne domowe wino.

Dzięki wszystkim wymienionym cechom Magonia zebrała kilka nazwisk ludowych: The Valley Crub, Paudabolite Barbaris, Oregon Grapes.

Spektakularny wiecznie zielony busz z Barberis Family po raz pierwszy opisał w 1806 r. Ogrodnik, autor American Garden Calendar Bernard McMagon, który zaangażował się w aklimatyzację na wschodnim wybrzeżu roślin sprowadzonych z zachodnich regionów Stanów Zjednoczonych przez wyprawę Clark i Lewis. Następnie zakład jest nazwany na jej cześć.

Ameryka Północna jest uważana za miejsce narodzin Magonii, ale spośród 50 słynnych gatunków roślinnych wielu rośnie w środkowych i wschodnich regionach kontynentu azjatyckiego.

Pojawienie się buszu jest atrakcyjne o każdej porze roku: wiosną- z gwałtownymi placersami kwiatów, otaczając całą roślinę- w genialnych rzeźbionych liściach szmaragdowego cienia- w jesiennych purpurowych owocach, rozdarty Korona niebiesko-bell-binza, płonącą się na tle śnieżnobiałej ciszy.

Ogólne formy rosną według małych, z wyjątkiem japońskiej magazy.

Pagons z Magonii z szarą kory, Young - z różowawym odcieniem, bardziej stary - z brązowym i, w przeciwieństwie do berberry, są pozbawione kolców. Wspaniałe liście bez parankanskiego o długości czasami rosną do 40-50 cm, plasterki złożonego arkusza są błyszczące, z kłującą krawędź. Małe żółte pąki, takie jak jaskier, składają się z 9 filiżanek i 6 płatków i są składane w bujnych kwiatostanach wiechetnych. Niebieskie jagody o owocach z niebieskawym filmem lub małym puchem, prawie okrągłe kształt do 1 cm, z 2-8 nasionami.

Typy, odmiany i hybrydy, formy Magony

Padubolitny, lub winogrona w Oregonie - najczęściej uprawiane gatunki, bezpretensjonalne w opiece, która nie jest szczególnie wymagająca na glebach, z liśćmi jest podobne do Paduba, stąd nazwa gatunku. Daje wiele potomstwa korzeniowego, kwitnie pod koniec kwietnia - May, jagody dojrzewają w ostatnich dniach sierpnia do września. Rzadko kwitnie z ciepłą jesienią.

Wiadomo, że Kilka dekoracyjnych kształtów::

Nutty - z gęstszymi płytkami liściami niż roślina gatunkowa;
elegancki - wyróżnia się wydłużonymi plasterkami liści w porównaniu z typowym krzewem;
Złote - liście ze złotym odbiciem;
Pies - z plamistymi liśćmi.

Odmiana odmiany gatunku jest imponująca: Smaragd, Moseri, Apollo, Forescate, Donnewell, Atropurpurea, Versicolor, Compactum, Orange, Flame i inne.

Pnący - pełzający wiecznie zielony krzew o wysokości od 25 do 50 cm. Liście są szeroko kształtujące, matowe z niebieskawym odcieniem, graniczące z małymi cierniami. Na wierzchu pędów powstają pędzle małych żółtych kolorów. Owoce - niebieskie, prawie czarne jagody pokryte małymi puchami, dojrzewane we wrześniu.