Dzwonek
Wspaniałe liście dzwonków dzwonków bardzo przypomina jego krewne w rodzinie Aroid Alokazia, co więcej w widokach. W języku angielskim obie rośliny nazywane są tak samo - uszami słoni. Jednak różnice między pięknością o dużej liści, choć na pierwszy rzut oka nie zauważalne, i wspomniał o nich na początku XIX wieku, duży ekspert od austriackiego botanika Henry`ego Wilhelma Shotta, który po raz pierwszy opisał dzwonek w 1832 roku.
Czym różnią się dzwonki od alokazji
Większość dzwonków jest nadal mniejsza niż ich krewni, z wyjątkiem giganta, przekraczającego ludzki wzrost. Dzwony dzwonka są bardzo wilgoć i często rośnie w naturze wzdłuż wybrzeża zbiorników w bezpośrednim sąsiedztwie wody, a w warunkach pokoju ma korzystny wpływ na regularne opryskiwanie w ciepłym sezonie. Alocazje trudniejsze do wytrzymania suchego powietrza układu grzewczego.
Wszystkie dzwonki są roślinami symbolicznymi, ich liście tworzą podstawowy gniazdko, jednocześnie ich krewni mają grube, do 6-8 cm o średnicy, łodydze. Płytki liściowe alokazji z reguły rosną albo pionowo skierowane lub znajdują się w płaszczyźnie poziomej, w dzwonach-przyczepionych liściach i są przymocowane do tarczycy ogonowej, w odległości 7-12 cm od podstawy. W Alokazi ogonek rozgałęzia się na środkowe i dwie żyły segmentów bocznych. Jego bulwy są dłuższe i cieńsze niż w dzwonku. Różnice morfologiczne obserwuje się również w strukturze żeńskich kwiatów, a mianowicie różnych sposobów układania łodyg i zarezerwowanego siedzenia. Owoce Alokasii są jasno pomalowane w kolorze pomarańczowo-czerwonym, który przyciąga ptaki, zawierają kilka nasion, jagodę dzwonka, niepozorny wygląd, ale pachnący.
Płeć dzwonów dzwonków, sądząc po różnych źródłach, od 8 do 16 gatunków, które występują, według większości ekspertów z Indii i Bangladeszu. Od tysiącleci roślina zwana miejscową populacją Tarota lub Dashina, uprawiano ze względu na bulwy zawierające skrobię w Azji Południowo-Wschodniej, Afryce i Polinezji, a w ciągu ostatnich 5 stuleci rozprzestrzeniła się na całym świecie na Nowy Świat i Australia. We Floriculture odmiany z fioletowymi liśćmi, plamami lub lekkim fioletem wzdłuż głównych żył są bardzo popularne, a w naturze dziki dzwon znajduje się nawet w argentyńskich wodospadach lodowcowych z paprocią przypominającymi drzewo.
Decydujące rośliny i są uprawiane w warunkach wewnętrznych ze względu na duże liście. Wieloletnie osiąga wysokość półtora metra, a trzy metrowe okazy występują również w lasach tropikalnych. Zagęszczone bulwy. W podstawowym ujściu utworzono 6-8 arkuszy w kształcie serca, skierowane na końca. Małe nieokreślone kwiaty są zbierane w kwiatostanie, owinięte zielonkawo-żółtą osłoną. Owoce to wieloeniczne jagody malowane wyraźnie, ale przyciągają ssaki swoim aromatem.
