Sheferdia
Amerykańska różnorodność morskiego Buckthorn była pięknie nazywana Sheferdia. Niskie krzewy stały się sławne na świecie dopiero w 1818 roku. Zostali odkryte przez botanika z Filadelfii T.Nattoll.
To on przyczynił się do transportu sadzonek nieznanej rośliny do Europy, w społeczeństwie botanicznym, którego nazwano na cześć słynnego naukowca D.Sheferda, pierwsza kurator ogrodu botanicznego Liverpoolu.
Sheferdia pojawiła się w Rosji dzięki i.Michurin, znany biolog i hodowca. Zasadził krzew w swoim ogrodzie i twierdził, że roślina jest bardzo przydatna: jej owoce przynoszą wigor, ulecz ludzkie ciało, jednak mają niezwykły gorzki smak.
W naturze szczyty Sheferdii znajdują się w Kanadzie i wielu stanach na północy Stanów Zjednoczonych. Dzikie zwierzęta uwielbiają cieszyć się jasnymi rubinowymi jagodami, w szczególności niedźwiedzi. Rdzenni mieszkańcy kontynentu północnoamerykańskiego od dawna używali ich w medycynie ludowej i gotowaniu, nazywając „Buvolova”, „żubrem” lub „jagodą królika”, w zależności od tego, jakie mięso przygotowano z owoców.
Czasami użyto nazwy „Berry mydła” - ponieważ owoce skóry stają się śliskie, jakby mydlanowi, jeśli rzucisz jagodę w dłoni. Możesz także znaleźć sheferdię pod ludowymi nazwiskami „American Sea Burckthorn”, „Currants from Nebraska”, a także z powodu ulotek, „ukrzyżowanych jagód”.
Opis botaniczny
Poza okresem owoców Sheferdius przypomina znajomego morskiego portarza. Krzew o cienkich gałęziach o wysokości 3-5 m, czasami rośnie do 7 m. Pagony są pokryte szorstką szaro-żółtą korą, usianą kolcami, rozbieżą się i po bokach, dlatego korona wygląda na rozprzestrzenianie. Mieć własność ściśle przeplatana, więc przestrzenie Sheferdii są często używane do tworzenia żywopłotów, gęstego i nieprzejezdnego.
Liście krzewu są bardzo dekoracyjne - owalne płyty z liści są pokryte małymi kosmami, jakby posypane srebrnym pyłkiem. Sheferdia kwitnie wcześnie, w ostatnich dniach marca, przed liśćmi.
Corolla jest nieatrakcyjna, mały, brudny odcień, ale zapach emituje bardzo przyjemny, miód. Na jednej roślinie powstają kwiaty żeńskie lub męskie, aby uzyskać owoce, konieczne jest sadzenie co najmniej dwóch heterogenicznych krzewów w ogrodzie.
Słowiańskie jagody są malownicze, jasne szkarłatne lub czerwono-pomarańczowe z ledwie zauważalnymi najmniejszymi białymi przeplatanymi. Bardzo mocno przyklejają gałęzie, ale zbierają je, w przeciwieństwie do morskiego, łatwo - owoce się rozpadają się. Z jednego dorosłego buszu dostają zbiorę do 15 kg jagód.
