Fatsia
Luksusowe szeroko spadające liście tłuszczu lub japońskiej aralii, czasami osiągają 40 cm w kręgu, zapewniając roślinę jedno z prymitywnych miejsc w pięknie wśród dekoracyjnych roślin zmniejszających.
Początkowo wspaniałe piękno nazywało się Aralia. W 1780 r. Szwedzki przyrodnik, japoński Linneusz, odwiedził Japonię z wyprawą. P. Tunberg, który widział cudownego, słabo, krzew z niezwykłymi liśćmi na wolności i opisał to. Później, w 1854 r., Francuscy botanicy. Dex i g. mi. Tableshon przeznaczył niezależną rodzinę tłuszczu z arali, w której dziś znane są trzy gatunki, wśród których w kulturze w pokoju najczęściej uprawiają jeden - Fatsia Japończyka.
W naturalnych warunkach zasięg zimozielonych krzewów lub niskich drzew (od 2 do 4 m) obejmuje subtropikalne obszary środkowej Japonii, rozprzestrzeniając się na południe na Tajwan i Koreę Południową. Eleganckie skórzaste liście o nasyconym kolorze zielonym w kształcie serca są niezwykle atrakcyjne. Zwykle składają się z 7-9 szerokich ostrzy, czasami zwężonych i przełożenia na krawędziach. Małe pięciokrotne kwiaty zebrane w parasolu tworzą wiechetę i nie reprezentują wartości dekoracyjnej. Owoce Fatsii to kostki wypełnione 3-10 nasionami, dojrzewanie, stają się niebiesko-czarne. Rzorki różnorodne z białymi lapisami na szmaragdowych ostrzach lub nakładanie się wzdłuż krawędzi płyt liściowych z żółtymi lub kremowymi wąskimi paskami są popularne wśród plantatorów kwiatów.
Rodzaje tłuszczu
język japoński -Szybko rosnące wiecznie zielone drzewo, w naturze, osiągając 4 m, w kulturze-1,5-2 m wysokości. Liście są długoterminowe, z płytkami liściami pokrojonymi w lancetowate segmenty do dwóch trzecich ich długości. Kwiatostany parasolowe z zielonkawo-białymi kwiatami.
Wszystkie części tłuszczu japońskiego są trujące i powodują reakcję alergiczną na skórę.
Znana jest hybryda tłuszczu japońskiego i bluszczu zwykłego tłuszczaka, liana z pędami ligniowymi i liśćmi dłoniami około 20 cm w kręgu.
Wiele - Endemiczna roślina Tajwan, która jest zagrożona zniknięciem i wymieniona w międzynarodowej czerwonej książce. W warunkach wewnętrznych jest rzadkie, rośnie do 2,5 m. Liście z cienkimi zębami, które tworzą efekt otwartej lekkości korony. Dobrze toleruje przycinanie, które reguluje wysokość rośliny. Kwiaty są małe, białe, pogrupowane w parasole.
Oligocarpella - Rzadki gatunek, osiedla się na wyspach Ogasavara, Nagai, Shibusava, Chin na wysokości około 320 m. Niestety w literaturze referencyjnej nie ma bardziej szczegółowego opisu.
