Sadzenie róży jesienią na otwartym terenie
Zadowolony
Do propagacji róż jest stosowane kilka sprawdzonych metod, z których jednym są sadzonki. Jeśli chodzi o czas, gdy uprawa tych roślin z sadzonek występuje z najlepszym rezultatem, nawet eksperci argumentują, ale większość z nich obejmuje, że jest to najbardziej korzystne dla angażowania się jesienią.
Ta metoda propagacji ogrodników jest często stosowana w celu uzyskania kolejnej kopii fabryki już dostępnej. Ponadto możesz przygotować łodygę z buszu znajomych lub sąsiadów, a czasem kopie z bukietów są również przydatne.
Zalety
Zwolennicy rosnących róż z sadzonek odróżniają główne zalety tej metody zastosowanej jesienią:
- Brak pędów bez znaków odmian po propagacji przez sadzonki, które upraszcza opiekę kwiatów w przyszłości.
- Takie okazy są uważane za bardziej odporne na mróz, ponieważ nawet po całkowitym zamrożeniu wszystkich organów naziemnych przywracają pędy ze śpiących pąków znajdujących się na głównych korzeniach. Powrót do zdrowia w takich przypadkach występuje bardzo szybko, dosłownie w pierwszym miesiącu sezonu autonomicznego.
- Materiał do lądowania dla jesiennych sadzonek nie trzeba kupić, więc ta metoda propagacji jest dostępna dla wszystkich.
- Latem pędy gromadzą się w ich strukturze większa ilość składników odżywczych niezbędnych do buszu do pomyślnego zimowania, więc ich potencjał podczas rootowania jest o rząd wielkości wyższy niż w przypadku cięcia w innych porach roku.
Metoda jest tak prosta, że specjalne umiejętności nie są potrzebne do jej użycia, więc jest dostępna nawet dla początkujących ogrodników, którzy muszą zwiększyć liczbę krzaków róży w jednym sezonie.
Daktyle
Cherling można wykonywać przez cały rok, ale podczas propagacji róż jesienią proces ten jest zwykle łączony z jesiennym przycinaniem, ponieważ to po nim pozostaje duża liczba odpowiedniego materiału.
Na środkowej linii przycinanie tradycyjnie postępuje pod koniec października i listopada. Warunki te są dostosowywane w zależności od klimatu regionu: na południu są one przeniesione do końca listopada i na początku grudnia, aw regionach północnych wycinają obrabiarki pod koniec września-wiecznego października.
Jakie odmiany są odpowiednie
Ważne jest, aby wiedzieć, że nie wszystkie odmiany róż dają takie same wyniki za pomocą tej metody propagacji. Niektóre z nich są do tego lepiej odpowiednie, podczas gdy inne wcale nie są odpowiednie.
Po pierwsze, sadzenie sadzonek jesienią jest zalecane dla takich odmian:
- pokrycie gleby i pełzanie;
- Odmiany graniczne, karłowate i miniaturowe o małych i średnich kolorach;
- Tkające małymi pąkami obecnymi w dużych ilościach;
- Prawie wszystkie odmiany i hybrydy na wpół zlepione;
- Z grupy Floribund - tylko odmiany Rosalina i góry lodowej;
- Z dużych płaszczyzn - tylko odmiana Flemendz.
Istnieją odmiany, które w dobrych starannych i sprzyjających warunkach dadzą pięćdziesiąt procent rezultatów, to znaczy połowa sadzonek nie rozpocznie się, więc liczba cięć będzie celowo podwoić się o połowę. Przedstawiciele ci obejmują następujące grupy:
- Floribunda;
- wszystkie odmiany wspinaczkowe z dużymi kwiatostanami;
- Herbata hybride.
Korzenie odmian herbaty-hybrydowych występuje bardzo szybko i łatwo, ale młode uzyskane z nich rośliny mają bardzo słabe korzenie, które z czasem mogą być hamowane i umrzeć, więc końcowy wynik w najlepszym wypadku osiąga zaledwie 30%.
W odniesieniu do odmian parkowych i napraw. Najczęściej są one wycinane jesienią jako eksperyment.
Holenderskie importowane odmiany i hybrydy prawie nigdy nie są używane do sadzonek, ponieważ po cięciu są wystawiane w różnych roztworach, które spowalniają i zawieszają wszystkie procesy fizjologiczne. Z powodu braku ruchu soku z tkaniny róże nie otrzymują jedzenia i powoli umierają.
Co do wyboru
Pod wieloma względami sukces zależy od wybranych pędów do cięcia. Istnieje wiele wymagań, które można policzyć na wysoki odsetek przeżycia.
Wybierając pędy, konieczne jest przedstawienie tego:
- Zielone wilgotne gałęzie;
- bez oznak uszkodzenia grzybów, wirusów i pasożytów;
- bez korki z ciężką;
- o grubości 4-5 mm;
- Na gałęzie powinno znajdować się co najmniej 5 pełnych liści, ponieważ przy mniejszej liczbie arkuszy procesy ukorzenienia są znacznie wolniejsze;
- Jeśli używane są gałęzie z bukietu, nie możesz czekać na całkowite upuszczenie wszystkich płatków - w tej chwili kwiat już umiera;
- Kora powinna być gęsta i solidna, bez uszkodzenia mechanicznego.
Czerwone gałęzie, które jesienią są obfite w krzakach róży, kategorycznie nie są odpowiednie, ponieważ nie mają składników odżywczych niezbędnych do tworzenia korzeni na sadzonkach.
Jeśli cięcie jest przeprowadzane w twoim ogrodzie, możesz wybrać pędy, na których pojawiły się pąki, ale jeszcze się nie rozwinęły.
Jak wykonać cięcie
Cięcia sadzonek są wykonywane jesienią zgodnie z ogólnymi zasadami, prawie w taki sam sposób, jak w innej porze roku.
Przed rozpoczęciem procesu prowadzą pewne szkolenie, które zwiększa szanse na sukces. Faktem jest, że obecność wilgoci w gałęziach zapewnia normalne tworzenie korzeni, więc na kilka dni przed rozpoczęciem krzaka jest dobrze zwilżona. Szczególnie ważne jest to, aby to zrobić w przypadku suchej jesieni, kiedy przez długi czas nie było naturalnych opadów.
Do cięcia przygotowuje się dezynfekowane ostre narzędzie, które jest traktowane alkoholem, nadmanganianem potasu lub w rzadkich przypadkach przez kilka sekund w wrzącej wodzie w celu usunięcia wszystkich patogennych drobnoustrojów.
Następnie sadzonki są przeprowadzane w następujący sposób:
- Sekcje wierzchołkowe są proste nie bliżej niż 2 cm do górnej nerki;
- Dolne cięcie jest wycinane bezpośrednio pod dolną nerką pod kątem 45 °;
- Upewniają się, że przy każdym obrabiarce obecnych jest co najmniej pięć opracowanych pąków;
- Długość sadzonek zmienia się w granicach 8-20 cm.
Przecięcie powinno być równe, a rozdarte krawędzie są niedopuszczalne, ponieważ pozostała kora służy jako miejsce dla cienia patogennych bakterii i grzybów.
Plucz sekcje na dolnej krawędzi są niezbędne z dwóch powodów:
- Aby nie mylić górnej i dolnej części przedmiotu podczas lądowania lub przechowywania;
- Aby zwiększyć obszar, w którym powinny tworzyć młode korzenie.
Przetwarzanie przetwarzania
W dolnej połowie uchwytu wszystkie kolce i płytki liściowe są usuwane wraz z ogonkami do podstawy łodygi. Liście znajdujące się w górnej części są krojone na 1/3. Zmniejszy to obciążenie tkanki sadzonek, ponieważ istniejąca masa wegetatywna musi być dostarczona ze wszystkich składników odżywczych i dopóki tworzenie nowego systemu korzeniowego nie będzie niemożliwe. Z drugiej strony całkowite usunięcie liści jest niepożądane, ponieważ procesy fotosyntezy i wymiany gazu inicjują szybki wygląd tkanki roślinnej na powierzchni rany, z której powstają korzenie.
Natychmiast po tym utrzymywane są środki mające na celu zmniejszenie ryzyka cienia patogenów mikroorganizmów. Górna krawędź jest zanurzona w roztworze permangananu potasu różu (nie brązowy!), po czym jest umieszczony w stopionym ciepłym wosku na sekundę, aby uszczelnić górną ranę z penetracji powietrza. W ten sposób zmniejsz utratę wilgoci poprzez górne cięcie.
Następnym krokiem w przygotowaniu będzie wytrzymanie przedmiotu w wodzie lub rozwiązanie korzenia korzenia. Woda do tych celów jest odpowiednia tylko ciepła lub przynajmniej niższa niż temperatura otoczenia. Idealnie potrzebna jest wodę deszczową, ale jeśli nie jest dostępna, wówczas zmiękczony i wcześniej broniony jest odpowiedni.
Doświadczeni ogrodnicy zalecają dawanie preferencji do wytrzymania korzenia korzenia, co znacznie zwiększa odsetek zrootowanych kopii. Aby to zrobić, stosuj leki takie jak „heteroauxin”, „epin”, „cyrk”, „etamon”, „kwas indoliulux” itp. W takich rozwiązaniach puste miejsca utrzymywane są 12-24 godziny.
Magazynowanie
W przypadku przechowywania jesiennych sadzonek do wiosny, wybierz jedną z trzech opcji umieszczenia:
- w przedziale warzywnym lodówki;
- w piwnicy;
- Na otwartym terenie.
Jest to łatwiejsze do zrobienia w piwnicy, ale nie każdy amatorski ogród ma taki pokój.
Przed przechowywaniem jesienią wszystkie liście i kolce bez wyjątku są usuwane z materiału sadzenia, jednocześnie zachowując nerki, z których masa wegetatywna wzrośnie w następnym sezonie wegetatywnym.
W lodówce
Temperatura z takim magazynem nie powinna spadać poniżej +1 ° C i wzrastać powyżej +4 ° C. Cały materiał do sadzenia jest związany i umieszczony w mokrej gazecie. Następnie obrabiany element jest umieszczony wewnątrz plastikowej torby, która jest szczelnie owinięta sznurkiem. W tym stanie wilgoć nie wyparuje z pędów.
Kolejna metoda przechowywania w lodówce zapewnia owijanie w plastikowej torbie z perforacją, przez które wilgoć stopniowo odparowuje, bez tworzenia nadmiaru kondensatu. Ta metoda jest bardziej kłopotliwa, ponieważ wraz z nią musisz zdobyć sadzonki róż raz w tygodniu, wyrzucić je i nawilżyć z drobno rozproszonego pistoletu rozpylającego, aby uniknąć wysuszenia. W obecności pleśni ranna kopia jest natychmiast usuwana, aby grzyb nie wpłynął na cały materiał do sadzenia.
W piwnicy
Aby to zrobić, jesienią, weź odpowiednie pudełko, które jest wypełnione mieszanką gruboziarnistego piasku i nawilżonego torfu. Sadzonki róży pod kątem 45 ° C są zakopane w takim podłożu. Na wierzchu pudełko jest pokryte plastikową filmem. Okresowo, podłoże jest sprawdzane pod kątem wilgotności, ponieważ jego wysuszenie może zniszczyć wszystkie puste miejsca. Nawilżaj glebę, powinno być w takim stanie, że pozostaje lekko mokra.
W ogrodzie
Placki przyszłych róż są umieszczone w pudełku gęstego kartonu i wylewa je warstwą torfu na górze. Te pudełka są umieszczone w najciemniejszym miejscu na miejscu, w którym cień trwa najdłużej, ponieważ pokrywka śnieżna będzie tu przez długi czas. Po pierwszym opadie śniegu pudełko jest dodawane dodatkowe w warstwie śniegu: im wyższy śnieg, tym lepiej. Aby przytrzymać pokrywę śnieżną i zapobiec jej wysadzaniu wiatrem, gałęzie drzew iglastych są ułożone na górze.
W przypadku regionów, w których mrozy są utrzymywane poniżej -30 ° C przez dłuższy dzień zimą, konieczne jest owinięcie pudełka z burłapą lub spanpondem, aby nie było darmowego zamrażania.
Otwarta przestrzeń
Często jesienią, bezpośrednio po przycinaniu, obrabiane są sadzone na otwartym terenie. Z tych okazów uzyskuje się najpotężniejsze i silne róże, które są następnie najbardziej odporne na mróz. Są one natychmiast umieszczone w stałym miejscu w celu zmniejszenia stresu z przeszczepu.
Do sadzenia wykop lądowanie o głębokości 30 cm i wszystkie grudki są w nim rozbite. Na 2/3 otwór jest wypełniony kompostem i suchą trawą. Pędy są sadzone w tej mieszaninie, zachowując kąt do gleby w 45 ° C. 1/3 ucieczki powinno pozostać nad glebą, na której zachowane są 2-3 nerki. Zaraz potem miejsce lądowania jest podlewane z wystarczającą ilością wody.
W regionach, w których mrozy spadają poniżej -7-10 ° C zimą, wymagane będzie dodatkowe schronienie. Jesienią po sadzeniu, kawałki róż są pokryte cięty. Możesz użyć szklanego słoika, ale ważne jest, aby śledzić, aby ucieczka nie dotykała jego ścian, a między odwróconą szyją a ziemią jest szczelina, przez którą powietrze może się krążyć.
Butelka lub słoik na wierzchu należy posypać warstwą suchych liści lub słomy, a następnie przykryć płaszczami lub światłem rolnym. Wiosną te ochronne powłoki muszą zostać usunięte, zanim temperatura zacznie rosnąć powyżej 5 ° C.
Sadzenie uratowane puste miejsca wiosny jest przeprowadzane zgodnie z tym samym schematem, co jesienią, ale potrzeba pokrycia znika. Na pierwszym etapie wzrostu decydująca jest regularność podlewania, szczególnie po rozgrzewce. Brak wilgoci może zniszczyć młode róże, które zaczęły się zakorzenić.
Podczas lądowania jesienią od dwóch lat rozwija się pełny krzak róż, który od dwóch lat kwitnie z pełną siłą kwitną. Pierwsze róże można zobaczyć już następnego lata, ale wielu ekspertów radzi je usunąć i nie pozwala im tworzyć pełnych kolorów w celu wzmocnienia wzrostu rośliny.
