Tulga lub vyazolid labazenik (filipéndula ulmária)
Zadowolony
Vyazolid Labaznik (Tavolga) to pachnąca kultura ogrodowa o przydatnych właściwościach stosowanych w leczeniu różnych chorób.
Jak często spacerując po letnich polanach lasu lub brzegach rzeki, wychwytusz słodki aromat miodu. Jest publikowany przez powszechnie znany rodzaj roślin Tavalga Zwykłość z rodzaju Labaznik z Pink Family. W naturze trawiaste wieloletnie Filipéndula Ulmária jest dość powszechne we wszystkich zakątkach kraju. Dzięki korzystnym właściwościom roślina jest uznawana za leczniczą i jest powszechnie stosowana w medycynie oficjalnej.
W rodzinie jest nie więcej niż 15 gatunków, większość z nich jest używana jako uprawy ogrodowe. Na podstawie przedstawicieli Labazenik hodowano dużą liczbę hybryd z białymi, różowymi i fioletowymi kwiatami. Dekoracyjna roślina miodowa lobaznik vyazolid - doskonale dodanie do każdego ogrodu. Trunk ma inną nazwę - Tavozemnik. W dowolnym opisie tej roślinie będzie towarzyszyć odniesienie do labazera.
Dla nich istnieją podobne zasady dotyczące rozwoju i technologii rolniczej na osobistej fabule. Wszystkie odmiany i rodzaje roślin można znaleźć na tej stronie. Korzystne i uzdrawiające właściwości kultury są również dość szeroko opisane.
Spójrz na tiul (Vyazolite Labazinist) na zdjęciu, na którym ilustrują wszystkie cechy botaniczne kultury:
Opis Labazenika (ze zdjęciem)
Zgodnie z opisem rozległych w innych źródłach internetowych - są to wieloletnie trawiaste krzewy rosnące od 60 do 150 cm. Istnieją większe kształty o wysokości do 2 metrów i karły (często z kwiatostanami Terry) z łodygami o długości nie więcej niż 40 cm. Umiarkowane strefy półkuli północnej są uważane za siedlisko naturalne, tutaj lecznicza trawa rośnie na mokrych glebach, na przykład na brzegach zbiorników lub trawiastych bagnach.
Różnorodność form jest bardzo duża, niektóre z nich zobaczą na zdjęciu poniżej:
Ma ogromną i inną nazwę - bagażnik - pnia, można było usłyszeć od babć, które często używały rośliny do przepisów na zdrowie i piękno. Pełzanie kłącza i bardzo silne. Z niego powstaje żebrowana wyprostowana łodyga o wysokości 40 do 200 cm. Z czasem pędy zarumieniają się i tworzą na sobie szczytowe deski składające się z małych pąków. Tiulowa trawa to częściej zielone talerze o zielonym kolorze.
Bezpretowalna roślina ogrodowa może mieć dekoracyjne liście, na przykład kolor brązowy. Vyazolizhny Labaznik z łatwością toleruje niskie temperatury i mrozy, a nie poniżając malownicze kwitnienie, które zwykle trwa od połowy i wczesnego sierpnia. Od pierwszej liczby ostatniego letniego miesiąca powstają owoce - wielokrotnie.
Większość gatunków jest stosowana w medycynie ludowej i oficjalnej, ale największa ilość użytecznych nieruchomości znajduje się w trawie i kwiatach lobazy w kształcie wiz.
Opis gatunku, odmiany labasis i ich właściwości lecznicze
W Labazer jest tylko 15 gatunków, niewiele z nich używa się jako malownicza roślina. Większość niedoświadczonych ogrodników bierze tiul przez pomyłkę z chwastami, nawet nie podejrzewając, że roślina ta ma dużą liczbę gatunków i odmian, które różnią się właściwościami dekoracyjnymi i terapeutycznymi. Ich opis i zdjęcie spójrzmy dalej.
Najczęstszym w Rosji jest Vyazolizny Labazinik, otrzymał taką nazwę podobieństwa blachy z arkuszem wiązu. Są to wysokie trawiaste rośliny z pędami do 120 cm długości. Najczęściej istnieją uprawy z białymi małymi pączkami z żółtym odcieniem, zebrane w gęsto torbielowatości terry. Piąg Visolite to jedna z najlepszych roślin miodowych, w okresie kwitnienia, czyli w czerwcu-lipiec, roślina wytwarza ogromną ilość pyłku i nektaru. Jasny aromat miodu przyciąga wiele owadów.
Nawet jeśli przechodzisz obok wiz -surowca i wstrząśnij nim, zobaczymy, jak pyłek jest rozproszony w różnych kierunkach. Narządy roślinne tego gatunku niosą dużą liczbę enzymów i substancji przydatnych, dzięki im jako środka przeciwzapalnego, bakteriobójczego. Wywar z jednostek tiulu są zalecane w przypadku chorób układu geniturinarnego. 
W serii o właściwościach uzdrawiania dekoratywność niektórych odmian jest bardzo doceniana, a mianowicie:
- „Aurea” to dekoracyjna kultura. Aby utrzymać piękno brązowych podstawowych liści, zaleca się wycinanie szypułków na etapie pojawienia się;
- „Rosea” - różowy bagażnik z małymi kwiatami w torbielicy kwiatostwo;
- „Variegata” to kolejna odmiana z dekoracyjnymi liśćmi;
- „Niewoli” - duży trawiasty krzew z kwiatostanami Terry White.
Największa liczba różnych hybryd i odmian znajduje się pod postacią. Są to wieloletnie zioła korzeniowe o wysokości do 80-120 cm. Liście cirrusa często nie mają wartości dekoracyjnej, zbieraj się w potężnych podstawowych gniazdach. Kwiaty są obserwowane od początku czerwca do końca lipca, białe małe, składające się z 6 płatków. Swizom zwykłego labazer zawiera dużą ilość skrobi, na tej podstawie istnieje wiele przydatnych przepisów terapeutycznych. Zamknięte -d -zależne kwiaty mogą być używane jako substytut herbaty, w produkcji działają one jako smak napojów piwo i wina. Istnieją duży kształt i frotte (do 40 cm).
Różowy labaznik - bagażnik
Jako roślina ogrodowa, najbardziej różowy labazer to największa malownicza, pochodząca z Japonii. Ten gatunek jest zwyczajowy, aby nazwać bagażnik. Jego łodygi mają nie więcej niż 1 m długości, mają na sobie palmowane płyty liściowe. Małe pąki malinowe lub ciemnogowy odcień są kwitnące na wierzchu pędów, zebrane w kwiatostanach terry racemic. Kwitanie fioletowego labaznika trwa długie, trwa do dwóch miesięcy od początku czerwca. Najpopularniejsza odmiana ogrodowa „Eleans” z malinami.
Najbardziej odpornym na mróz okaz, który wytrzymuje spadek temperatury do -35 stopni, jest czerwona talga, pochodząca z północnej części Ameryki. Są to potężne trawiaste krzewy o wysokości od 1,5 do 2,5 metra. Duże liście na końcówce są podzielone na 5-7 ostrzy, co daje jeszcze większe malownicze rośliny. Różowe kwiaty są zbierane w bardzo grubych kwiatostanach, nawet owoce mają wartość dekoracyjną ze względu na jasny kolor malinowy. Najsłynniejszą różnorodnością Czerwonego Labazer jest Venuste, średnia wysokość 2 metrów.
Dlanical Labazer
W ogrodach dlanate labazer z dekoracyjnymi liśćmi, podobny do dłoni osoby, jest często uprawiany w ogrodach. Średni wzrost rośliny do 100 cm. Płyta liściowa z dolnej części ma filcowe światła szarości. Kwiatostany tego gatunku są bardzo duże i mogą osiągnąć długość 25 cm, istnieje wiele odmian z różowymi pączkami. Największą kopią ogrodu jest Kamchatka Tavalga, takie zielne byliny tworzą gęste krzaki o wysokości do 3 metrów z potężnymi liśćmi podstawowymi do 40 cm.
Uprawa i sadzenie labazera
Trunk lub labaznik jest bardzo łatwy do rozmnażania i rosnących po sadzeniu na otwartym terenie. Aby uzyskać nowe rośliny do swojego ogrodu, możesz użyć propagacji nasion. Materiał do sadzenia jest kupowany w kwiacikach. Podczas jego pozyskiwania upewnij się, że kupujesz roślinę, która z łatwością zakorzeni się w tych warunkach klimatycznych, w których żyjesz. Istnieje wiele hybryd, które nie są w stanie wytrzymać zimowych mrozów, ale Labazer kwitnie tylko w drugim roku życia, dlatego jego lądowanie będzie bez znaczenia. Zwróć uwagę na fakt, że odmiany F1 są jałowe, możliwe będzie propagowanie rośliny, którą lubisz tylko poprzez dzielenie buszu lub kłącza.
Zakupane nasiona nie powinny być starsze niż 5 lat, ponieważ do tego czasu Twalgus zostanie utracony. Przedwremulować materiał do sadzenia i trzymaj w wilgotnym środowisku przez co najmniej jeden dzień. Siew nasiona późną jesienią, zimą, aby mogły przejść naturalne rozwarstwienie. Początkowo Labazer jest uprawiany „sadzonki” na zacienionym łóżku, po tym, jak sadzenie na wiosnę jest osiągane na wysokości 10-15 cm, można je przeszczepić do stałego słonecznego miejsca. Gleby nawilżone są preferowane do uprawy wszystkich gatunków dekoracyjnych, z wyjątkiem zwykłego labazera. Nasiona są zasiane w rowki na głębokość około 0,5-1 cm. Pomiędzy rowkami, podążaj w odległości co najmniej 15 cm.
Podział kłącza jest niezbędny do „starszych” roślin, gdy Labazer rzuca się w jednym miejscu przez co najmniej 5 lat. Roślina macicy jest wykopana, a jej korzeń jest podzielony w taki sposób, że na każdym podziale znajdują się 2-3 pąki wegetatywne. Możesz sadzić materiał sadzenia w otworach na głębokość 10-15 cm, w pewnej odległości od siebie co najmniej 0,5 metra. Lepiej to zrobić w kwietniu, kiedy roślina jest przed rozpoczęciem aktywnego wzrostu, takie lądowania są łatwiejsze do zakorzenienia w nowym miejscu.
Opieka nad labazerem
Labazer jest również dość bezpretensjonalny. Najważniejsze jest, aby uprawy dekoracyjne obserwowały wilgoć gleby. Tylko sześciokrotnie tully wymaga lekkiej suchej gleby. Kosztem gleby nigdy nie powinien być kwaśny. Neutralne lub lekko kwaśne piaszczyste mieszanki gleby lub gliny są odpowiednie do uprawy labazera. Prawie wszystkie rodzaje można wytrzymać krótkoterminową suszę. Dla nich (wyklucz zwykły wygląd), wymagane jest częste obfite podlewanie.
Aby utrzymać wilgotność gleby, ogrodnicy wolą sadzić roślinę na wybrzeżu naturalnych lub sztucznych zbiorników. Multical jest dopuszczalna. Podział buszu musi zostać przeprowadzony w miarę wzrostu, nie więcej niż raz na trzy lata. Zwykle hodowcy kwiatów wykonują taką procedurę 5-6 lat po lądowaniu.
Dla przedstawicieli niektórych gatunków, zwłaszcza wysokiego przycinania pędów, wywołuje to wzrost wzrostu masy zielonej i kwiatostanów. Chwanie i lekkie poluzowanie gleby będą również dobrze wpływać na rozwój młodych i dorosłych roślin. Choroby i szkodniki rzadko wpływają na labazer, jedyną rzeczą, w której grzyb i gnicie korzeni mogą wystąpić podczas stagnacji wilgoci w glebie z nasadzeniami zwykłego tułowia.
